Ik probeer dit blog wanneer het kan zelf bij te houden, tussendoor zal mijn familie er mailtjes en andere berichten op zetten.
Groetjes van Tessa
Hallo allen,
Hieronder een update van Tessa's School at Sea-avontuur. Het was de bedoeling dat Tessa vanaf Tenerife zelf haar blog zou bijwerken met tekst en foto's, maar dit is tot nu toe niet gelukt…
Daarom doen we het nu op deze manier en zijn wij zo vrij geweest om ook foto's van reisgenoten te gebruiken die we van Facebook, andere blogs en via WhatsApp hebben verkregen, dank daarvoor!
Maar ondertussen staan er ook aardig wat foto's op die Tessa zelf heeft gemaakt ;-)
Wij hebben haar een paar keer telefonisch gesproken en soms via WhatsApp contact gehad. Elke keer klinkt ze heel enthousiast dus we zijn heel blij dat zij het zo naar haar zin heeft. Dat maakt het voor ons ook iets makkelijker, het is natuurlijk veel stiller in huis nu ze er niet is, maar we genieten vooral met haar mee!
Verder houdt School at Sea ons dmv een "SAS-story" (waarbij Tessa gedurende de reis zo'n 5x een aantal vragen voorgelegd krijgt) ook op de hoogte van haar wel en wee. Daarvan zullen we ook delen op dit blog zetten.
We hopen ongeveer 1x in de week iets van haar te horen (via de "sailmail" en soms telefoon) en daarmee zullen we haar blog updaten.
Het is trouwens ook mogelijk om Tessa echte post te sturen, kijk hiervoor bij "contact".
Veel leesplezier!
Groeten van Arianne, Jan Paul, Britt en Maike
Hieronder nog 2 links om Tessa te volgen:
Waar is de Regina Maris
Dit is de link naar het logboek van School at Sea waarop de leerlingen proberen regelmatig iets te schrijven:
Er zijn op dit moment blogs van de kinderen t/m 22 maart, heel leuk om te lezen!
Logboek School at Sea 2013-2014
23 april
Lieve allemaal,
3 dagen geleden zat ik nog samen met mijn 33 mede-sasleerlingen om een kampvuur op het strand van IJmuiden. De volgende dag voeren we de sluizen door en zagen we na 6 geweldige maanden al onze familie, vrienden en kennissen weer. Het duurde even voordat we de sluis in konden omdat we op het kleine stukje dat we moesten varen naar de sluis opeens problemen kregen met de motor. Terwijl Martin (de kapitein) de machinekamer in ging om het probleem op te lossen stonden alle leerlingen aan dek in de verte te turen op zoek naar hun familie. Na een tijdje had ik ook mijn familie gezien (en vooral gehoord). Nadat het machinekamer probleem op was gelost en de sluizen open gingen konden we om 11 uur aanleggen aan de kade. Toen de douane van boord was en we ons afscheidsliedje hadden gezongen kwam het moment dat we van boord mochten en we eindelijk onze familie in onze armen konden sluiten. Na veel speeches, heel veel tranen, knuffels en afscheid zat ik opeens weer in de auto op weg naar huis. Thuis was alles opeens veel groter geworden, de plafonds waren hoger, de keuken was groter, mijn kamer was opeens zo groot, het was allemaal zo schoon, het was veel te stil, de trap was opeens niet stijl meer en het rook zo lekker!
Inmiddels ben ik wel weer een beetje gewend aan thuis.
Ik mis alle SaS-leerlingen, de crew, de Regina Maris en zelfs de stank en viezigheid van ons schip nu al heel erg maar ik weet ook dat er nog zo veel dingen gaan komen en dat ik ontzettend dankbaar moet zijn dat ik deze reis, waarvan ik met volle teugen heb genoten, heb kunnen maken.
Daarom wil ik jullie voor het laatst heel erg bedanken, want zonder jullie was het niet gelukt.
Tessa
18 april ± 22.00 u
Voor de laatste keer kijken we op de "Vesselfinder", de Regina Maris komt in de buurt van IJmuiden...
Even afwachten of en wanneer we (telefonisch) contact zullen hebben maar ze zijn bijna weer op Nederlandse bodem!
Ze zullen de komende dagen gaan gebruiken om alles van de afgelopen 6 maanden af te sluiten en zich helemaal voor te bereiden op de thuiskomt van maandag. Wat bijzonder zal het zijn om Tessa en alle anderen dan (weer) te zien!
Toch niet te geloven dat ze dan een half jaar zijn weggeweest,...
Uit de 10e sailmail Tessa (ontvangen op 15 april)
Lieve allemaal,
Het is vandaag 14 april, half 11 en we hebben net de grote schoonmaak gehad. Ik moest alle prullebakjes legen dus daar was ik lekker snel klaar mee.
We zijn vrijdag aangekomen in Brest in Frankrijk. We zijn in een lekker tempo van de Azoren naar Frankrijk gezeild. Ik had de wacht van 8-12 dus ik heb op wacht en schooldagen hard aan school gewerkt. Toch ga ik het niet redden om alle toetsen te maken. In de meivakantie ga ik heel hard werken en alle leerlingen krijgen de kans om de toetsen die ze nog moeten maken op het kantoor in Amsterdam te maken.
Er zijn op dit moment blogs van de kinderen t/m 22 maart, heel leuk om te lezen!
Logboek School at Sea 2013-2014
R e i s v e r s l a g T e s s a
23 april
Lieve allemaal,
3 dagen geleden zat ik nog samen met mijn 33 mede-sasleerlingen om een kampvuur op het strand van IJmuiden. De volgende dag voeren we de sluizen door en zagen we na 6 geweldige maanden al onze familie, vrienden en kennissen weer. Het duurde even voordat we de sluis in konden omdat we op het kleine stukje dat we moesten varen naar de sluis opeens problemen kregen met de motor. Terwijl Martin (de kapitein) de machinekamer in ging om het probleem op te lossen stonden alle leerlingen aan dek in de verte te turen op zoek naar hun familie. Na een tijdje had ik ook mijn familie gezien (en vooral gehoord). Nadat het machinekamer probleem op was gelost en de sluizen open gingen konden we om 11 uur aanleggen aan de kade. Toen de douane van boord was en we ons afscheidsliedje hadden gezongen kwam het moment dat we van boord mochten en we eindelijk onze familie in onze armen konden sluiten. Na veel speeches, heel veel tranen, knuffels en afscheid zat ik opeens weer in de auto op weg naar huis. Thuis was alles opeens veel groter geworden, de plafonds waren hoger, de keuken was groter, mijn kamer was opeens zo groot, het was allemaal zo schoon, het was veel te stil, de trap was opeens niet stijl meer en het rook zo lekker!
Inmiddels ben ik wel weer een beetje gewend aan thuis.
Ik mis alle SaS-leerlingen, de crew, de Regina Maris en zelfs de stank en viezigheid van ons schip nu al heel erg maar ik weet ook dat er nog zo veel dingen gaan komen en dat ik ontzettend dankbaar moet zijn dat ik deze reis, waarvan ik met volle teugen heb genoten, heb kunnen maken.
Daarom wil ik jullie voor het laatst heel erg bedanken, want zonder jullie was het niet gelukt.
Tessa
Na 6 maanden weer terug in IJmuiden!
18 april ± 22.00 u
Voor de laatste keer kijken we op de "Vesselfinder", de Regina Maris komt in de buurt van IJmuiden...
Even afwachten of en wanneer we (telefonisch) contact zullen hebben maar ze zijn bijna weer op Nederlandse bodem!
Ze zullen de komende dagen gaan gebruiken om alles van de afgelopen 6 maanden af te sluiten en zich helemaal voor te bereiden op de thuiskomt van maandag. Wat bijzonder zal het zijn om Tessa en alle anderen dan (weer) te zien!
Toch niet te geloven dat ze dan een half jaar zijn weggeweest,...
Uit de 10e sailmail Tessa (ontvangen op 15 april)
Lieve allemaal,
Het is vandaag 14 april, half 11 en we hebben net de grote schoonmaak gehad. Ik moest alle prullebakjes legen dus daar was ik lekker snel klaar mee.
We zijn vrijdag aangekomen in Brest in Frankrijk. We zijn in een lekker tempo van de Azoren naar Frankrijk gezeild. Ik had de wacht van 8-12 dus ik heb op wacht en schooldagen hard aan school gewerkt. Toch ga ik het niet redden om alle toetsen te maken. In de meivakantie ga ik heel hard werken en alle leerlingen krijgen de kans om de toetsen die ze nog moeten maken op het kantoor in Amsterdam te maken.
Gisteren hebben we de solobivak gehad. Eergisteren begon hij om 5 uur nadat we alles hadden ingepakt en inkopen hadden gedaan. We kregen allemaal een plekje aangewezen in het bos waar je met een zeiltje en wat touw je hutje mocht bouwen. De rest van de 24 uur heb ik vooral geslapen, nagedacht over de opdrachten (over de toekomst) en ik heb ‘sas 13/14’ gekerfd in een boomstam. Voor ik het wist was het al weer voorbij! Ik vond het niet bijzonder leuk (vooral omdat ik het heel koud heb gehad) maar ik vind het gaaf dat ik het heb gedaan.
Vandaag varen we alweer verder naar IJmuiden! Ik heb tijdens de solo ook veel nagedacht over dat we over een weekje al thuis zijn en hoe het zal zijn… Ik kijk er naar uit maar zoals ik al zei is het heel dubbel... iedereen van de Regina ga ik heel erg missen en ik hoop ze na SaS heel vaak nog te zien, dat gebeurt waarschijnlijk ook wel.
Tot snel lieve allemaal!!
Berichtje van SaS (ontvangen op 10 april)
Lieve Ouders,
De Regina Maris komt weer richting de bewoonde wereld. Op de link van vesselfinder kunnen jullie zien dat ze gisteravond al halverwege de Golf van Biskaje waren.
Tot snel, want het is bijna zover dat jullie je kinderen weer zullen zien!
Groet, Monique
Uit de 9e sailmail Tessa (ontvangen op 7 april)
Lieve allemaal,
Het is vandaag 5 april en ongeveer half 3. Vanochtend had ik wacht van 8 tot 12, waarin ik 2 uur heb gestuurd. Na de lunch heb ik engels geleerd en vervolgends de toets gemaakt. Engels heb ik nu (net als Nederlands) afgerond! Straks ga ik aan wiskunde en vanavond hebben we filmavond. Helaas valt die onder mijn wacht dus kan ik niet mee kijken, maar morgen hebben we een filmavond speciaal voor de wacht.
Dit is denk ik de laatste of een na laatste sailmail die ik ga schrijven. Jammer dat jullie de laatste 2 niet hebben gekregen want die heb ik wel geschreven. Ik zal ze wel bewaren, het is denk ik wel leuk om ze later terug te lezen.
Het is vandaag heel lekker weer en we varen 7 knopen. Gisteren voeren we zelfs 9 knopen! Als we zo door zouden zijn gegaan zouden we binnen een week al de kust bereiken.
Je mocht kiezen of je door wilde gaan met spaans voor je A1, dat heb ik gedaan. Ik hoop dat ik voor het laatste proefwerk een voldoende zal hebben want dan heb ik m'n diploma gehaald. Ik vind Spaans een hele leuke taal maar kan daardoor helemaal geen frans meer ;-).
Ik verheug me ook heel erg op thuiskomst, ik denk dat het heel gek wordt maar ik kijk er ook zeker naar uit!
Ik heb laatst met een paar anderen een filmpje gekeken over hoe de thuiskomst was het eerste jaar. Het regende en het zag er allemaal heel treurig uit. Ik kreeg al bijna tranen in m'n ogen toen ik dat zag. Ik hoop dat het bij onze aankomst tenminste een beetje lekker weer is!
Tot over 14 dagen allemaal!
Kusjes en knuffels van mij
Vandaag varen we alweer verder naar IJmuiden! Ik heb tijdens de solo ook veel nagedacht over dat we over een weekje al thuis zijn en hoe het zal zijn… Ik kijk er naar uit maar zoals ik al zei is het heel dubbel... iedereen van de Regina ga ik heel erg missen en ik hoop ze na SaS heel vaak nog te zien, dat gebeurt waarschijnlijk ook wel.
Tot snel lieve allemaal!!
Berichtje van SaS (ontvangen op 10 april)
Lieve Ouders,
De Regina Maris komt weer richting de bewoonde wereld. Op de link van vesselfinder kunnen jullie zien dat ze gisteravond al halverwege de Golf van Biskaje waren.
Tot snel, want het is bijna zover dat jullie je kinderen weer zullen zien!
Groet, Monique
Uit de 9e sailmail Tessa (ontvangen op 7 april)
Lieve allemaal,
Het is vandaag 5 april en ongeveer half 3. Vanochtend had ik wacht van 8 tot 12, waarin ik 2 uur heb gestuurd. Na de lunch heb ik engels geleerd en vervolgends de toets gemaakt. Engels heb ik nu (net als Nederlands) afgerond! Straks ga ik aan wiskunde en vanavond hebben we filmavond. Helaas valt die onder mijn wacht dus kan ik niet mee kijken, maar morgen hebben we een filmavond speciaal voor de wacht.
Dit is denk ik de laatste of een na laatste sailmail die ik ga schrijven. Jammer dat jullie de laatste 2 niet hebben gekregen want die heb ik wel geschreven. Ik zal ze wel bewaren, het is denk ik wel leuk om ze later terug te lezen.
Het is vandaag heel lekker weer en we varen 7 knopen. Gisteren voeren we zelfs 9 knopen! Als we zo door zouden zijn gegaan zouden we binnen een week al de kust bereiken.
Je mocht kiezen of je door wilde gaan met spaans voor je A1, dat heb ik gedaan. Ik hoop dat ik voor het laatste proefwerk een voldoende zal hebben want dan heb ik m'n diploma gehaald. Ik vind Spaans een hele leuke taal maar kan daardoor helemaal geen frans meer ;-).
Ik verheug me ook heel erg op thuiskomst, ik denk dat het heel gek wordt maar ik kijk er ook zeker naar uit!
Ik heb laatst met een paar anderen een filmpje gekeken over hoe de thuiskomst was het eerste jaar. Het regende en het zag er allemaal heel treurig uit. Ik kreeg al bijna tranen in m'n ogen toen ik dat zag. Ik hoop dat het bij onze aankomst tenminste een beetje lekker weer is!
Tot over 14 dagen allemaal!
Kusjes en knuffels van mij
Uit de 3e SAS-story (ontvangen op 7 april)
(deels een beetje oud nieuws, maar toch leuk om te lezen ;-)
Jamaica
Een geluk bij ongeluk. Omdat onze motor op weg naar Bermuda kapot ging moesten we zo snel mogelijk aanleggen in de dichtstbijzijnde haven. Dit was de haven van St. Antonio in Jamaica. Martin was hier tijdens onze Cuba reis al een keer geweest dus hij wist waar hij kon aanleggen en wat er te doen was.
Normaal varen we een haven altijd binnen op de motor maar omdat we deze dus niet konden gebruiken zijn we de haven binnen gezeild met behulp van de bijboot.
Het was een bijna magisch moment wanneer we met vol tuig Jamaica binnenvoeren en we werden toegezwaaid door de leerlingen van ‘’Titchfield High’’. Deze school ligt vlak bij de haven en daar zouden we later in de week een uitwisseling mee hebben.
De haven was niet erg groot en er lagen wat kleine bootjes links van ons, rechts van ons lag Navy Island. Op het eiland stond een vervallen hotel gebouwd door een acteur, na zijn dood is het hotel nooit meer in gebruik geweest en daarom steeds meer overwoekerd.
Het leek ons wel gaaf om op het eiland te slapen en aangezien er toch niemand verbleef hield niks ons tegen. Dit hebben we gecombineerd met een girls/boys night. De eerste nacht sliepen de jongens op het eiland en hadden de meisjes de boot voor zichzelf en de volgende dag hebben we dit omgedraaid. Beiden nachten waren heel gezellig en hebben we tot laat in de nacht gepraat en gelachen.
Omdat het niet gepland was om naar Jamaica te gaan was het eigenlijk ook niet de bedoeling om expedities te doen. Op het laatste moment hebben Martin en Mieke nog voor ons geregeld dat we een dagje mochten helpen in een fruitplantage en een uitwisseling zouden hebben met ‘’Titchfield High’’. Danny de boer van de fruitplantage heeft ons eerst laten proeven van zijn grapefruits, sinaasappels en kokosnoten en daarna hebben we hem geholpen met het onkruid wieden. Ook hebben we een lesje gehad over schimmels van Marjolein.
De volgende dag hoorden we dat Danny hij het leuk vond dat we hem hadden bezocht maar dat er ook maar liefst 10 bananenbomen waren gesneuveld…
De dag daarna hadden we de uitwisseling met de Highschool. De helft van de groep bleef op het schip om de leerlingen van TitchField te ontvangen en de andere helft van de groep ging naar de school om te zien hoe het eraan toe ging op de Jamaicaanse school. Na een korte rondleiding kregen we iets te horen over de geschiedenis van de school en hebben we twee lessen gevolgd. Het was een beetje gek om weer in een klaslokaal te zitten maar het was ook zeker een leuke ervaring! In de middag wisselden de twee groepen en hebben we de leerlingen laten zien hoe we de kluiverzeilen inpakken, hebben we koekjes met ze gebakken (wat ze nog nooit hadden gedaan!), elkaar verteld over de verschillende culturen en zijn we met de bijboot naar Navy Island gevaren.
De leerlingen vertelden ons dat ze daar nog nooit waren geweest en het enige wat ze er eigenlijk over wisten was dat er elke vakantie grote feesten gegeven werden. Best gek omdat het eiland letterlijk tegenover hun school lag.
Wij hebben een hele leuke dag gehad en ik denk dat de leerlingen van Titch Field High deze dag ook niet snel zullen vergeten.
De rest van de dagen hebben we vooral aan school gewerkt, gezwommen (voor het eerst, en laatst uit de kluiver gesprongen), en hebben we veel contact gehad met thuis.
Een van de laatste dagen zijn we nog plek veranderd omdat er een zeilend cruise schip op onze plek ging liggen. Dit schip (wat er uiteindelijk maar een dagje heeft gelegen) zag er van onderen uit als een cruise schip maar had op zijn dek drie masten staan.
Na negen superleuke dagen op Jamaica was onze motor gemaakt en was het tijd om verder te gaan.
School at Sea heeft besloten Jamaica volgend jaar toe te voegen aan de route.
Bermuda
Het was 11 maart rond drie uur toen we de haven van Bermuda binnen voeren. Van veraf zag je vooral heel veel witte daken van witte huisjes. Martin heeft ons verteld dat Bermuda het regenwater gebruikt als drinkwater en dat daarom de daken wit moeten zijn.
In de haven kwamen we "onze zus" KUS (Klassezimmer Under Segel) die hier al een tijdje lag. ’s Avonds hebben we een rondleiding gekregen op hun schip (super schoon en mooi) en hebben we hun een rondleiding gegeven op ons schip (dat er werkelijk niet uit zag). Het was een hele gezellige avond en ik hoop ze weer te zien op de Azoren!
We lagen in de haven van St. George. In dit stadje was weinig te doen en alles wat er te kopen viel was heel duur, gelukkig kon je wel op elke hoek een wifispot vinden om met thuis te praten. De tweede dag op Bermuda zijn we met de bus naar Hamilton (de hoofdstad) gereden. Een hele leuke stad waar ik samen met Vera, Inger, Fleur, Isa en Anne heb gewinkeld. Tot 1 uur mochten we ons zelf vermaken in de stad want om 1 uur vertrok de bus naar Bermuda college. Daar hebben we een college gekregen over economische filosofie van een hele bekende econoom (Craig Simmons). Hij heeft ons zijn ‘’how not to be a turkey’’ theorie uitgelegd. Een heel goed verhaal waarop interessante discussies volgden.
De laatste dag op Bermuda hebben we een dolfijnenopvangcentrum bezocht. Eerst kregen we uitleg en een dolfijnen show te zien en na wat verdere uitleg over de dolfijn zelf mochten we de dolfijnen van dichtbij bekijken. Ondanks dat het eigenlijk een programma was van basisschool kinderen vond iedereen het heel leuk en zelfs de opdracht met ‘’de veer’’ (een oefening om de echolocatie van de dolfijn te begrijpen) werd enthousiast uitgevoerd.
Bermuda is een prachtig eiland met hele aardige mensen. In de bus knopen ze altijd een gesprek met je aan en in de supermarkt zijn ze serieus geïnteresseerd in hoe het met je gaat.
Bermuda-Azoren
Op weg naar de Azoren hebben we van heel veel wind (weer waarbij we zelfs tuigjes aan moesten) tot bijna geen wind gehad. Ik had een leuke wacht en heb hard aan school gewerkt. Verder is er eigenlijk niet zo veel over te vertellen.
WACHT (12/4)
Vanaf Cuba heb ik de 12-4 wacht met Inger, Vera, Nitte Sjors en Jelte/Youri die begeleid werd door Bram. Het was een hele gezellige wacht en heb ik heel veel geleerd van Bram.
De taak van onze wacht was afval-knippen dus dat heb ik regelmatig gedaan. Ook hebben we allemaal natuurlijk vaak gestuurd, wat steeds beter gaat. Vanaf Jamaica hebben we steeds vaker ons blauwe matrozenboekje erbij gepakt om paraafjes te laten zetten. Inmiddels hebben we er ongeveer twintig van de negentig. Nog een hoop te gaan dus.
Een van de leukste wachten vanaf Cuba was op weg naar Bermuda toen we overdag de binnenkluiver hebben vervangen. Ik was toen wachtleider dus had ik besloten dat ik het samen met Inger en Vera zou gaan doen. Aan het begin ging het nog allemaal een beetje moeilijk maar toen we eenmaal doorhadden hoe we met de baco om moesten gaan is het ons gelukt om in vier uur alle harpen van de gescheurde binnenkluiver eraf te halen, de voorlopers van de schoten te vervangen en de nieuwe binnenkluiver erop te zetten.
Om het moment nog perfecter te maken kwamen er terwijl we in de kluiver zaten een paar dolfijnen onder ons zwemmen.
De andere (nacht)wachten ben ik vooral samen met Vera of Inger naar beneden gegaan om wat te eten te maken en de salon te vegen (wat een andere taak is van onze wacht).
KEUKEN
De keukendiensten die ik de laatste tijd heb gedraaid waren niet veel anders dan daarvoor. Zoals elke dag hebben we ’s ochtends het ontbijt klaargezet, een 11-uurtje gemaakt, om 1 uur de lunch klaar hebben staan, iets lekkers gemaakt als 4-uurtje en ’s avonds een broodmaaltijd. We waren we natuurlijk een beetje beperkt in wat we hadden. We moesten koken met de ingrediënten van de verschillende eilanden wat soms best leuk was maar ook een uitdaging. De knollen uit Cuba bijvoorbeeld zijn eigenlijk alleen te eten als je ze fijn snijd en goed kruid.
Normaal varen we een haven altijd binnen op de motor maar omdat we deze dus niet konden gebruiken zijn we de haven binnen gezeild met behulp van de bijboot.
Het was een bijna magisch moment wanneer we met vol tuig Jamaica binnenvoeren en we werden toegezwaaid door de leerlingen van ‘’Titchfield High’’. Deze school ligt vlak bij de haven en daar zouden we later in de week een uitwisseling mee hebben.
De haven was niet erg groot en er lagen wat kleine bootjes links van ons, rechts van ons lag Navy Island. Op het eiland stond een vervallen hotel gebouwd door een acteur, na zijn dood is het hotel nooit meer in gebruik geweest en daarom steeds meer overwoekerd.
Het leek ons wel gaaf om op het eiland te slapen en aangezien er toch niemand verbleef hield niks ons tegen. Dit hebben we gecombineerd met een girls/boys night. De eerste nacht sliepen de jongens op het eiland en hadden de meisjes de boot voor zichzelf en de volgende dag hebben we dit omgedraaid. Beiden nachten waren heel gezellig en hebben we tot laat in de nacht gepraat en gelachen.
Omdat het niet gepland was om naar Jamaica te gaan was het eigenlijk ook niet de bedoeling om expedities te doen. Op het laatste moment hebben Martin en Mieke nog voor ons geregeld dat we een dagje mochten helpen in een fruitplantage en een uitwisseling zouden hebben met ‘’Titchfield High’’. Danny de boer van de fruitplantage heeft ons eerst laten proeven van zijn grapefruits, sinaasappels en kokosnoten en daarna hebben we hem geholpen met het onkruid wieden. Ook hebben we een lesje gehad over schimmels van Marjolein.
De volgende dag hoorden we dat Danny hij het leuk vond dat we hem hadden bezocht maar dat er ook maar liefst 10 bananenbomen waren gesneuveld…
De dag daarna hadden we de uitwisseling met de Highschool. De helft van de groep bleef op het schip om de leerlingen van TitchField te ontvangen en de andere helft van de groep ging naar de school om te zien hoe het eraan toe ging op de Jamaicaanse school. Na een korte rondleiding kregen we iets te horen over de geschiedenis van de school en hebben we twee lessen gevolgd. Het was een beetje gek om weer in een klaslokaal te zitten maar het was ook zeker een leuke ervaring! In de middag wisselden de twee groepen en hebben we de leerlingen laten zien hoe we de kluiverzeilen inpakken, hebben we koekjes met ze gebakken (wat ze nog nooit hadden gedaan!), elkaar verteld over de verschillende culturen en zijn we met de bijboot naar Navy Island gevaren.
De leerlingen vertelden ons dat ze daar nog nooit waren geweest en het enige wat ze er eigenlijk over wisten was dat er elke vakantie grote feesten gegeven werden. Best gek omdat het eiland letterlijk tegenover hun school lag.
Wij hebben een hele leuke dag gehad en ik denk dat de leerlingen van Titch Field High deze dag ook niet snel zullen vergeten.
De rest van de dagen hebben we vooral aan school gewerkt, gezwommen (voor het eerst, en laatst uit de kluiver gesprongen), en hebben we veel contact gehad met thuis.
Een van de laatste dagen zijn we nog plek veranderd omdat er een zeilend cruise schip op onze plek ging liggen. Dit schip (wat er uiteindelijk maar een dagje heeft gelegen) zag er van onderen uit als een cruise schip maar had op zijn dek drie masten staan.
Na negen superleuke dagen op Jamaica was onze motor gemaakt en was het tijd om verder te gaan.
School at Sea heeft besloten Jamaica volgend jaar toe te voegen aan de route.
Bermuda
Het was 11 maart rond drie uur toen we de haven van Bermuda binnen voeren. Van veraf zag je vooral heel veel witte daken van witte huisjes. Martin heeft ons verteld dat Bermuda het regenwater gebruikt als drinkwater en dat daarom de daken wit moeten zijn.
In de haven kwamen we "onze zus" KUS (Klassezimmer Under Segel) die hier al een tijdje lag. ’s Avonds hebben we een rondleiding gekregen op hun schip (super schoon en mooi) en hebben we hun een rondleiding gegeven op ons schip (dat er werkelijk niet uit zag). Het was een hele gezellige avond en ik hoop ze weer te zien op de Azoren!
We lagen in de haven van St. George. In dit stadje was weinig te doen en alles wat er te kopen viel was heel duur, gelukkig kon je wel op elke hoek een wifispot vinden om met thuis te praten. De tweede dag op Bermuda zijn we met de bus naar Hamilton (de hoofdstad) gereden. Een hele leuke stad waar ik samen met Vera, Inger, Fleur, Isa en Anne heb gewinkeld. Tot 1 uur mochten we ons zelf vermaken in de stad want om 1 uur vertrok de bus naar Bermuda college. Daar hebben we een college gekregen over economische filosofie van een hele bekende econoom (Craig Simmons). Hij heeft ons zijn ‘’how not to be a turkey’’ theorie uitgelegd. Een heel goed verhaal waarop interessante discussies volgden.
De laatste dag op Bermuda hebben we een dolfijnenopvangcentrum bezocht. Eerst kregen we uitleg en een dolfijnen show te zien en na wat verdere uitleg over de dolfijn zelf mochten we de dolfijnen van dichtbij bekijken. Ondanks dat het eigenlijk een programma was van basisschool kinderen vond iedereen het heel leuk en zelfs de opdracht met ‘’de veer’’ (een oefening om de echolocatie van de dolfijn te begrijpen) werd enthousiast uitgevoerd.
Collage van foto's (die je zou kunnen bestellen via de site van het Dolfinarium ;-)
Bermuda-Azoren
Op weg naar de Azoren hebben we van heel veel wind (weer waarbij we zelfs tuigjes aan moesten) tot bijna geen wind gehad. Ik had een leuke wacht en heb hard aan school gewerkt. Verder is er eigenlijk niet zo veel over te vertellen.
WACHT (12/4)
Vanaf Cuba heb ik de 12-4 wacht met Inger, Vera, Nitte Sjors en Jelte/Youri die begeleid werd door Bram. Het was een hele gezellige wacht en heb ik heel veel geleerd van Bram.
De taak van onze wacht was afval-knippen dus dat heb ik regelmatig gedaan. Ook hebben we allemaal natuurlijk vaak gestuurd, wat steeds beter gaat. Vanaf Jamaica hebben we steeds vaker ons blauwe matrozenboekje erbij gepakt om paraafjes te laten zetten. Inmiddels hebben we er ongeveer twintig van de negentig. Nog een hoop te gaan dus.
Een van de leukste wachten vanaf Cuba was op weg naar Bermuda toen we overdag de binnenkluiver hebben vervangen. Ik was toen wachtleider dus had ik besloten dat ik het samen met Inger en Vera zou gaan doen. Aan het begin ging het nog allemaal een beetje moeilijk maar toen we eenmaal doorhadden hoe we met de baco om moesten gaan is het ons gelukt om in vier uur alle harpen van de gescheurde binnenkluiver eraf te halen, de voorlopers van de schoten te vervangen en de nieuwe binnenkluiver erop te zetten.
Om het moment nog perfecter te maken kwamen er terwijl we in de kluiver zaten een paar dolfijnen onder ons zwemmen.
De andere (nacht)wachten ben ik vooral samen met Vera of Inger naar beneden gegaan om wat te eten te maken en de salon te vegen (wat een andere taak is van onze wacht).
KEUKEN
De keukendiensten die ik de laatste tijd heb gedraaid waren niet veel anders dan daarvoor. Zoals elke dag hebben we ’s ochtends het ontbijt klaargezet, een 11-uurtje gemaakt, om 1 uur de lunch klaar hebben staan, iets lekkers gemaakt als 4-uurtje en ’s avonds een broodmaaltijd. We waren we natuurlijk een beetje beperkt in wat we hadden. We moesten koken met de ingrediënten van de verschillende eilanden wat soms best leuk was maar ook een uitdaging. De knollen uit Cuba bijvoorbeeld zijn eigenlijk alleen te eten als je ze fijn snijd en goed kruid.
Het laatste stuk naar de Azoren was het het moeilijkst keukendienst te draaien omdat letterlijk alles op was. De koelkast was bijna leeg, het fruit en groentehok helemaal en onze voorraden bestonden vooral uit snert en aardappelpuree. Omdat we het brood inmiddels helemaal zat zijn roosteren we het nu vaak zodat we het kunnen eten als toast.
Vers van de pers: een mooie groepsfoto vlak voor vertrek uit Horta! (3 april 14.30 u)
Tessa gesproken en foto's opgestuurd gekregen via WhatApp (29 maart - 2 april):
Afgelopen zaterdagochtend, vroeg in de morgen, is de Regina Maris aangekomen in Horta, op de Azoren. Ze hebben een goede reis gehad met af en toe heftig weer. Tessa heeft tussen zaterdag- en woensdagavond een aantal keren met ons kunnen sms-en en bellen, fijn om weer van haar te horen!
Het gaat nog steeds heel goed met haar en ze geniet met volle teugen. Anderzijds heeft ze ook veel zin om naar huis te gaan en ons allemaal weer te zien!
Tijdens de overtocht van Bermuda naar de Azoren heeft ze ons 2 sailmails gestuurd, helaas zijn deze (tot nu toe) nog niet aangekomen...
Op de Azoren zijn de activiteiten die op het programma stonden enigzins aangepast vanwege het slechte weer... Wel hebben een aantal kinderen (waaronder Tessa) een mooie schildering gemaakt op de kade, een traditie die op de Azoren al lang bestaat.
Aan haar schoolwerk moet ze nog veel doen, of ze alles af zal krijgen is de vraag... ze doet haar best!
Vandaag, donderdag 3 april beginnen ze aan de laatste grote etappe richting het vasteland van Europa.
Groet, Arianne
Tessa gesproken en foto's opgestuurd gekregen via WhatApp (14 maart):
Tot zondag zitten ze nog op Bermuda, daarna vertrekken ze weer richting Europa, de Azoren zijn dan de volgende bestemming. Tessa klonk heel goed door de telefoon, hieronder wat leuke foto's van daar gemaakt door Tessa en andere kinderen!
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Bericht van SaS (ontvangen op 11 maart):
Beste Ouders,
De Regina is net aangekomen op Bermuda, onze tijd ± 20.30 u. Voor zover het er nu uitziet gaat het lukken om alle normale onderdelen van het SAS programma op Bermuda door te laten gaan. De komende dagen staan de volgende expedities op het programma:
- Uitwisseling met de jongeren van Spirit of Bermuda. De Spirit is verbonden aan de Sail Training Association Bermuda en organiseert educatieve jongeren programma’s het gehele jaar door. Belangrijke doelstelling is integratie van de verschillende bevolkingsgroepen op Bermuda, er wordt op Bermuda namelijk nog sterk gedacht in blanken, kleurlingen en zwarte mensen. De jongeren die ze ontmoeten zullen dan ook een mix zijn van de bevolkingsgroepen.
- Bezoek aan de burgemeester van St Georges, waar de Regina nu ligt.
- Bezoek aan het Bermuda College, waar ze een lecture krijgen over de economie van Bermuda.
- Bezoek aan het BIOS, Bermuda Institute of Ocean Sciences, waar ze uitleg krijgen en in contact komen met de dolfijnen.
Spannend programma dus.
Morgen is er de gelegenheid om weer met jullie te bellen.
Groet, Monique
Uit de 8e Sailmail van Tessa (ontvangen op 10 maart):
Lieve allemaal,
Het is 7 maart ongeveer half 5 en we zijn op weg naar Bermuda.
Vanochtend zijn we het Caribisch gebied uitgevaren. Dat merken we nu al, de regen valt met bakken uit de hemel en de golven zijn best hoog.
Gelukkig zeilen we best hard en zijn we ongeveer de 12de op Bermuda. Op Bermuda schijnt heel goed internet te zijn dus kunnen we elkaar weer lang en vaak spreken.
Verder weet ik niet zo veel over Bermuda alleen dat het er weer lange-broeken weer is.
De laatste tijd heb ik veel aan school gewerkt, ik moet namelijk nog heel veel doen. Maar ik heb er wel vertrouwen in dat het gaat lukken.
De sfeer op de boot is heel goed en wordt eigenlijk alleen maar beter. Ook het zeilen gaat steeds beter, onder elkaar zijn we gezelliger en er wordt beter aan school gewerkt ;)
Dat er geen kok meer aan boord was merkte je aan het begin heel duidelijk aangezien het eten een stuk minder goed werd. Daar hebben we inmiddels wel van geleerd want het eten is de laatste tijd heel goed.
Ik weet nog niet wat ik ga doen bij de scheepsovername. Ik denk eerlijk gezegd dat ik niet goed genoeg kan zeilen om voor een zeilfunctie te solliciteren, maar dat lijkt me wel heel gaaf om gedaan te hebben. Misschien solliciteer ik ook wel als kok… Ik weet het nog niet zo goed. De volgende komt waarschijnlijk binnenkort want hij is voor Bermuda.
Ik heb ,ondanks dat ik alles en iedereen hier aan boord heel erg ga missen, heel veel zin om naar huis te gaan en verheug me op alle (kleine) dingen thuis.
Ik hou heel veel van jullie allemaal en mis jullie!!
XXX tessa
Bericht van SaS (ontvangen op 6 maart):
Lieve ouders,
We zijn op weg naar Bermuda, vanavond kunnen we de zeilen zetten, de wind waait dan voor ons uit de goede hoek. Ongetwijfeld hebben jullie je dochter/zoon uitgebreid gesproken, we hadden op de Marina van San Antonio immers internet. Niet van te voren gepland maar Jamaica bleek een leuke tussenstop te zijn. We lagen vlak bij Titchfield Highschool waarmee we een uitwisseling hebben kunnen realiseren.
Dat was een mooie manier om elkaar beter te leren kennen; onze leerlingen een paar uurtjes meelopen op school en zij zijn gastheer/dame van de Jamaicaanse leerlingen aan boord geweest. Door middel van een carrousel hebben zij heel wat laten zien. Jaco heeft er een mooi fotoverslag van gemaakt wat -naar ik hoop- op Bermuda verstuurd kan worden. Op Jamaica hebben we geprobeerd om documenten, filmpjes en foto’s up te loaden, dat lukte niet. Downloaden is niet zo’n probleem, uploaden wel. Dat geldt tevens voor het opsturen en synchroniseren van documenten via Dropbox en Outlook. Veel leerlingen hebben meer toetsen gemaakt dan de scholen denken. Alle betreffende scholen hebben wij hierover geinformeerd en hopen dit op Bermuda wel te kunnen doen.
De stemming aan boord is goed, na Cuba en Jamaica is iedereen weer blij met de structuur en de regelmaat van het varen. Leerling: ‘Fijn om weer op zee te zijn, zeilen met zo’n gaaf schip is wel heel bijzonder’. En dat is wat het is; een gaaf schip, een gaaf project met onverwacht mooie ontmoetingen, met een steeds meer zelfstandig en volwassen wordende groep jonge mensen die iedere dag weer iets leren. Nog een paar laatste dagen genieten van Caribische temperaturen, tot Bermuda!
Veel liefs, Mieke
Kort berichtje via WhatsApp van Tessa (ontvangen op 1 maart):
Heey, we vertrekken vandaag naar Bermuda dus dit is het laatste berichtje tot Bermuda waar we misschien op de boot internet hebben! Maar jullie krijgen natuurlijk wel nog sailmails van me :) we hebben net de grote schoonmaak gehad en we gaan nu naar een Jamaicaanse kerkmis, daarna vertrekken we.
.jpg)
Bericht van SaS (ontvangen op 26 februari):
Beste ouders,
Vandaag zijn de leerlingen in het grootste berggebied van Jamaica, de Blue Mountains. Het schijnt dat je daar op een wolkeloze dag Cuba zelfs kan zien. De leerlingen bezoeken een boerderij in de Blue Mountains die beheerd word door een arme boer. Deze boer heeft een plantage aangelegd met 15 tot 20 soorten verschillende vruchten. Vandaag krijgen de leerlingen uitleg hoe de plantage werkt. Een bijzonder leerzame dag. Morgen hebben de leerlingen een uitwisseling met een school op Jamaica.
Voor wat de onderdelen voor het schip betreft verwachten wij dat we deze donderdag of vrijdag kunnen invliegen. Dit weten wij echter niet zeker. Maar als het wel lukt, dan varen we zondag weer. We passen de planning voor Bermuda dan aan.
Voor de terugtocht is er nog voldoende vaartijd over om thuis te komen. In de oorspronkelijke planning hebben we voldoende ruimte gehouden voor weerstomstandigheden en andere onvoorziene zaken.
Hartelijke groet, ook namens Monique,
Fiona
Foto's via What'sApp vanaf Jamaica (ontvangen vanaf 21 februari):
Zoals het nu lijkt blijven ze tot donderdag op Jamaica in afwachting op de vervangende onderdelen die uit Duitsland moeten komen... Het verblijf op Bermuda wordt waarschijnlijk ingekort naar 3 dagen...
Daar ligt de Regina Maris te wachten ...
Bericht van SaS (ontvangen op 20 februari):
Beste Ouders,
Ik had graag jullie verteld dat de Regina vandaag zeil heeft kunnen zetten, aangezien de oosthoek van Cuba gerond was. Helaas is er een probleem met de verbinding tussen de hoofdmotor en de keerkoppeling, waardoor de Regina heeft moeten omkeren. Ze zijn nu onderweg naar Jamaica, daar zijn namelijk betere voorzieningen om een reparatie te doen.
Liefs van mij
Xxxx
* Hieronder het blog van Tessa en Anne (ontvangen op 18 februari)
11 februari 2014
Cubareis Marjo- groepje
Op dinsdagochtend 4 februari begon eindelijk de Cubareis, waarnaar we al heel lang hadden uitgekeken. Ons groepje bestond uit Floris, Marijn, Leanne, Dionne, Marjolein en wij, Tessa en Anne. Ons doel voor deze week was om de Cubaanse hoofdstad Havana te bereiken. Dat was best een uitdaging, omdat het helemaal aan de andere kant van het eiland lag, ruim 700 kilometer verderop.
Toen we de boot net hadden verlaten, lukte het al om vervoer te regelen. Met een veetruck zijn we naar onze eerste bestemming, Camaguey, gereden. Omdat het al avond was toen we aankwamen, was het belangrijk eerst een slaapplaats te zoeken. Het vinden van een slaapplek is gelukkig nooit lastig, omdat overal waar je kijkt Casas Particulares zijn. Dit zijn door de overheid gecontroleerde bed & breakfasts waarvan er honderden in heel Cuba te vinden zijn. Omdat zeven personen een best grote reisgroep is, werden we verdeeld over twee – allebei leuke – Casas. De volgende dag hebben we de koloniale stad Camaguey verkend. Zowel met de pesobus als met tuctuc’s hebben we heel de stad gezien. De zogenoemde pesobus is een transportmiddel voor de plaatselijke bevolking, waar je in pesos voor betaald. Ook hebben we gezellig in een typisch Cubaans restaurantje gezeten en genoten van een dansvoorstelling ter ere van het 500-jarig bestaan van de stad. We hebben onszelf tot twee uur ’s nachts moeten vermaken, want op dat tijdstip vertrok de nachtbus naar Trinidad. Toevallig zat het groepje van Jaco in de bus, met wie we ook de truck naar Camaguey hadden gedeeld.
We hebben een geweldige avond gehad en de tijd vloog voorbij! Om drie uur ‘s nachts zou onze taxi naar Havana klaar staan, die we die middag hadden geregeld. Heel slim, want zo bespaarden we alweer een overnachting. Om stipt drie uur stonden we op de afgesproken plek. Om vier uur stonden we er nog steeds en om vijf uur lagen we op het gras in het park te slapen: geen taxi.Deze ongeplande nacht was uiteindelijk wel een superleuke ervaring, haha!
Gelukkig lukte het zodra het licht werd wél een taxi naar Havana te vinden en die rit hebben we alleen maar geslapen. Inmiddels was het al zaterdag en waren we al over de helft van de reis heen, maar ons doel, Havana, was bereikt! Na een Casa gevonden te hebben, is de helft gaan slapen en hebben Floris, Dionne en Anne de nachtbus naar Santiago voor de laatste nacht alvast gereserveerd. Havana was een hele indrukwekkende stad. Je zag er veel contrasten, bijvoorbeeld tussen arm en rijk of tussen nieuw en oud. Helaas stonden alle mooie monumenten in de steigers.
Deze week was zeker (een van de) mooiste weken van School at Sea. We hebben superveel van het bijzondere land Cuba gezien en met elkaar was het een topreis!
Tessa en Anne
Bericht van SaS (ontvangen op 18 februari):
13-2-2014
Lieve ouders, alle leerlingen hebben genoten van de eigen reis door Cuba. Zelf je eigen vervoer, onderdak en eten regelen, dat is een hele klus. Iedereen is weer veilig en wel aan boord en het schoolwerk wordt goed opgepakt. Cuba blijft een bijzondere ervaring; in kleine groepjes met elkaar besluiten waar je heen gaat, wat en waar je gaat eten en wat je verder wilt gaan doen. Op een heel andere manier elkaar in kleine groepjes leren kennen zorgt ook voor verassingen; ‘nooit gedacht dat … eigenlijk wel hartstikke oké is’.
Bram, onze nieuwe stuurman, heeft ook een groepje begeleid waardoor het mogelijk was om een krukken/kneuzen team samen te stellen. Met Romee, Liz en Lexi een week in Trinidad doorgebracht waar we ons hebben laten vervoeren in een bicitaxi, een oude amerikaan met airco, een oude –maar onverwoestbare – lada naar het strand of een mooie rondrit gemaakt. In onze casa-particular hebben we erg lekker gegeten. Heerlijk om weer eens een douche op je kamer te hebben, een bed wat gewoon stilstaat, met vier mensen aan tafel te zitten.
We zijn over de helft, de groep wordt steeds hechter, de leerlingen beseffen wat er nog van ze verwacht wordt en nemen daar ook hun verantwoordelijkheden in.
Met een beetje weemoed zal ik volgende week weer afscheid van Cuba nemen, een bijzonder land met een heel eigen bevolking die trots, ongelooflijk aardig en behulpzaam is. Veel leerlingen willen graag nog een keer terugkomen en jullie dit land laten zien, zij zijn inmiddels ware reisexperts geworden! Dan op weg naar de ‘bewoonde’ wereld, Bermuda en de Azoren; twee bestemmingen die voor de leerlingen op een heel andere manier nog veel goeds zullen brengen.
Hou het nog even vol zonder je lieve dochter of zoon, ze hebben echt de tijd van hun leven en genieten volop! Fantastisch dat jullie dit je kinderen kunnen meegeven, veel liefs uit Santiago de Cuba vanaf de Regina Maris, Mieke
Bericht van SaS (11 februari):
Vandaag een algemene update gekregen van SaS over hoe het gaat vooral wat betreft het schoolwerk. Hierbij wat informatie daaruit:
De leerlingen zijn nu ruim over de helft van hun School at Sea - avontuur. Tijd voor een update.
De lestijd is tijdens de zes maanden van School at Sea niet evenredig verdeeld. In de eerste drie maanden van School at Sea gaat veel tijd ‘verloren’ aan andere zaken dan schoolwerk. Er is die eerste drie maanden relatief veel tijd voor zeilen, leven aan boord, groepsproces en expedities. De meeste leerlingen lopen nu achter ten opzichte van de klas aan wal.
De planningen die de leerlingen hebben gemaakt lopen tot de Azoren (eind maart). Dat betekent dat ze de drie weken na de Azoren uitloop tijd hebben. Zoals het er nu naar uit ziet zullen een flink aantal leerlingen deze periode nodig hebben om een laatste serie toetsen te maken.
Wat we ieder jaar zien is dat het schoolwerk in de periode Panama – Bermuda in een enorme stroomversnelling komt. De leerlingen beginnen na Panama druk te voelen; ze zijn over de helft en er zijn nog maar drie bestemmingen (Cuba, Bermuda en de Azoren) en dan zijn ze weer thuis. Daarbij speelt mee dat zij de druk ervaren dat er in Cuba geen internet is en er dus geen toetsen naar school gestuurd, maar ook geen nieuwe opgehaald kunnen worden.
In deze periode worden da ook de meeste toetsen gemaakt. Naast dit ‘normale’ schoolwerk hebben de leerlingen aan boord les in verschillende extra vakken en natuurlijk leren ze ook veel van de excursies en expedities die ze onderweg doen.
Op dit moment zijn de leerlingen bezig met de zogenaamde ‘eigen reis’ door Cuba. De leerlingen zijn opgedeeld in kleine groepen, waarmee ze samen de reis voorbereiden en uitvoeren. De leerlingen hebben een (beperkt) budget meegekregen en een inhoudelijk doel voor de reis. Met elke groep reist een docent mee voor de veiligheid, maar deze mag niets doen. De groep bepaalt zelf waar ze slapen en eten, hoe ze reizen en welke activiteiten ze onderweg doen. Bij terugkeer aan boord moeten ze een presentatie houden over hun reis.
De kok die aan boord de scepter zwaaide in de keuken is naar huis. De leerlingen zorgen sinds Panama helemaal zelf voor het drie maal per dag koken voor de 44 opvarenden. Hiervoor is door de kok een keukenploeg bestaande uit leerlingen aangesteld, die overzicht houdt over de inkopen en het menu.
Hartelijke groet, het team van School at Sea
Bericht van SaS (5 februari):
Op dit moment zijn de leerlingen in kleine groepen bezig met een expeditie van een week door Cuba. De leerlingen mogen hier zelf hun weg zien te vinden door het land met als doel meer te weten te komen over de religie, cultuur, taal, bevolking etc. Erg spannend dus!
En wij hebben vandaag voor de tweede keer "echte" post ontvangen van Tessa! Een envelop met kaarten voor vriendinnen, brieven voor ons en een mooie routekaart van het Caraibisch gebied én een usb-stick met veel foto's!
Uit de 6e sailmail van Tessa (ontvangen op 31 januari):
Lieve allemaal,
Het is vandaag 29 januari en ongeveer 9 uur ’s avonds. Eigenlijk moesten we vandaag onze sailmail om 5 uur inleveren maar gelukkig wilde Mieke een uitzondering voor me maken en mag ik hem morgen om 8 uur inleveren :)
Zondag heb ik twee sailmails van jullie ontvangen. Die van 10 en 17 januari, heel erg leuk om te lezen allemaal.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Er zijn bijzonder weinig faciliteiten op de San Blas eilanden, zo kun je er niet pinnen, is er geen internet op de eilanden en kunnen ze helaas ook geen lokale simkaarten kopen. Telefoneren en skypen zal weer plaats vinden als ze in Portobello aankomen (wellicht eerder tijdens de stop in Colon voor het definitieve inklaren). We verwachten ze daar in de loop van de 11e.
Ze hebben het fantastisch en de San Blas zijn heel bijzonder!
Groet, Monique (directeur SaS)
Nieuwjaarswens vanaf de Regina Maris op Aruba (ontvangen op 1 januari):
Lieve ouders,
Het gaat allemaal goed aan boord, hier en daar een kras of een schram, niets noemenswaardigs. Sfeer is goed, kids hard aan school bezig –oudejaarsdag, er zijn 4 leerlingen een toets aan het maken!- Lexie is naar huis, haar enkelbanden wilden maar niet goed genezen, we hopen dat ze in Panama of in Cuba weer gezond kan opstappen.
Voorbereidingen voor oudejaarsavond worden getroffen, oliebollen worden opgehaald, appelflappen gebakken, feestspullen worden ingekocht, cocktails worden gemixed, muziek op achtergrond, 28 graden met een heerlijke bries, helderblauw water, palmbomen, pelikanen, schildpadden en hagedissen, hagelwit strand. Zo, om maar even jaloers te worden, nietwaar?
Van ons allemaal een goed en vooral gezond 2014 gewenst,
Jouke, Nathalie, Bertie, Maurice, Mieke, Martin, Katja, Marjolein, Robbert, Jaco, Wouter, Aiken, Anne, Anne-Fleur, Aysha, Benno, Brechje, Christel, Dieuwer, Dionne, Dolf, Fem, Floris, Inger, Isa, Jasper, Jelte, Jeroen, Julia, Leanne, Leo, Liz, Marijn, Niki, Nitte, Romee, Rona, Silke, Simon, Sjors, Tessa, Tomas, Vera en Youri.
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.jpg)
Uit de 4e sailmail van Tessa (ontvangen op 29 december):
21-12-13
Lieve mama, papa, Britt en Maike,
Ik heb jullie natuurlijk een paar dagen geleden al gesproken dus zoveel kan ik jullie niet vertellen.
Toch leek het me leuk om jullie een sailmail te sturen. De afgelopen dagen op Dominica waren geweldig! Dominica is een heel mooi eiland. Een prachtige natuur en hele aardige mensen.
.jpg)
De dag nadat ik jullie had gesproken hebben we een klim gemaakt naar de Boiling Lakes. Het was een hele mooie maar zware klim. Om 7 uur gingen we weg van de Regina en om half 7 waren we weer terug. Met een busje hebben we eerst een tijdje gereden naar de start van de wandeling waar we gelijk zijn begonnen. Onderweg kwamen we langs lianen waar we aan hebben geslingerd en hebben we rauwe eieren (die onze gids mee had genomen) gekookt in een beekje dat uitkwam in de Boiling Lake. Toen onze eitjes op waren moesten we nog een tijdje lopen en toen waren we bij de op 1 na grootste boiling lake ter wereld! Daar hebben we veel foto's gemaakt en nog even geluncht.
+kookte+in+een+bepaald+meer+werden+ze+zwart.JPG)
.jpg)
Op de terugweg mochten we ook nog zwemmen, wat heel fijn was omdat we een kleimasker hadden gekregen en sowieso best vies waren geworden van de wandeling. De volgende dag zijn we bij de Rastafari’s op bezoek geweest. Om 8 uur kwam dezelfde gids ons oppikken met zijn busje. Onderweg zijn we vaak gestopt om allemaal verschillende dingetjes van Dominica te proeven, ruiken of kopen.
Ik heb pure cacao gegeten, heel veel aparte soorten fruit geproefd, net gebakken brood gekocht, en nederlandse melk bewonderd.
Aangekomen bij de Rastafari’s werden we opgedeeld in 3 groepen die allemaal eten gingen verzorgen voor de lunch. Ik moest met mijn groepje rietsuiker kappen, slijpen en wassen. Toen ons taakje was volbracht zijn we begonnen aan de watervallenwandeling met de hele groep. Dat was een 1 uur durende wandeling door rivieren en over rotsen naar een prachtige waterval. We hebben naast de waterval gezwommen en zijn er zelfs bijna achter geweest.
Terug bij de Rastafari’s hebben we soep waar van alles in zat (van paarse aardappel tot banaan) met rijst, suikerriet sap en zelfgemaakte chocolade gegeten (in het rastarant ;)). In het Rastafari dorpje stond ook een groot huis waar ze kamers verhuren dus ik hoop dat we daar nog een keer met z'n allen heen kunnen gaan want het was zo'n leuke ervaring en ik denk dat jullie het ook heel leuk zouden vinden!
Kusjes en knuffels Tessa
Uit de tweede SAS-story (ontvangen op 29 december):
TENERIFE – DOMINICA
Oversteek Atlantische Oceaan: 17-11 tot 13-12
ALGEMEEN REISVERSLAG
De oversteek is voor mijn gevoel supersnel gegaan. De meeste dagen leken op elkaar maar er zijn ook een paar dagen die eruit zijn gesprongen. Sinterklaas, de dag dat Neptunes langs kwam, de vele dagen dat we mochten zwemmen in de oceaan en de dag dat we een walvis zagen waren heel bijzonder.
Op de andere dagen hebben we wisselend wacht gelopen (van 8-12) en school gehad.
WACHT (4/8)
Wat heb je samen gedaan tijdens je wacht? De taak van onze wacht was de wc’s en de salon vegen. Dat heb ik tijdens de oversteek ongeveer 3 keer gedaan. Tijdens de avondwachten hebben we de sterrenhemel bewonderd en vallende sterren geteld. Ook hebben we overdag uitgekeken naar een walvis.
Mijn zelfstandige taken bestonden uit sturen, het logboek, de watermaker checken en bijvoorbeeld het afwasje doen na onze wacht.
Het maakt niet uit wat je doet, je doet het altijd goed en met veel plezier. Mooi om te zien dat je bij een negatieve ervaring je niet uit het veld laat slaan. Als wachtleider, wat je erg goed gedaan hebt, ben je ook heel sociaal. Jouke
KEUKEN
Tijdens de keukendienst hebben we samen het ontbijt, de lunch en het avondeten klaargemaakt en gezet. Ook hebben we elke dag een 11-uurtje en een 4-uurtje gemaakt.
Nadat we hadden gegeten moest er natuurlijk ook afgewassen worden.
Ik ben 1 keer keukenleider geweest wat betekende dat ik een beetje de leiding moest geven en als belangrijkste taak de recepten van de dag op moest schrijven.
Beste Tessa, je bent een gezellige rustige meid, niets op aan te merken!. Je werk in de kombuis gaat prima, en ik vind jullie eten heerlijk. Geniet van je mooie reis.
Groetjes Maurice
MENTOR
Mijn school- en SaS-werk
Mijn schoolwerk op de oceaan verliep redelijk goed, ik had een goede planning gemaakt die ik helaas niet af heb gekregen maar waar ik wel ver mee ben gekomen. Ik werk niet heel snel en vind het moeilijk om me te concentreren maar ik heb het wel elke dag geprobeerd.
Je bent een rustige alleskunner. Daarnaast ben je ook stabiel: je geeft aan dat er geen problemen zijn en dat alles prima gaat. Vaak blijf je nog op de achtergrond van de groep, waardoor niet iedereen op de hoogte is van jouw kwaliteiten. Je vind de groep wel heel gezellig en hebt een aantal goede vrienden gemaakt. Top! Je werkt heel zelfstandig met school en geeft ook aan dat je jezelf steeds beter kan concentreren op de boot. Door je zelfstandigheid zijn de docenten niet altijd op de hoogte hoe het met je gaat. Toch durf je af en toe wel op docenten af te stappen als je iets niet begrijpt. Blijf dat ook doen! Je hebt je wiskunde B toets goed gedaan, maar hebt nog geen andere toetsen ingepland. Houd in de gaten hoe snel de tijd binnenkort gaat en wat jij daarin nog allemaal aan school wil doen. Binnenkort is er minder tijd voor school. Geniet van de eilanden! Marjolein
SPAANS
Mijn spaans gaat nog steeds goed. Tijdens de oversteek hebben we onze eerste spaanse toets gehad waarvoor ik een 7 had. Ik vind spaans nog steeds heel leuk om te leren, maar helaas hebben we het nog steeds niet echt toe kunnen passen in de praktijk.
Tessa, eerste toets Saans: 7,0. Netjes! Vasthouden, straks gebruiken in Panama en op Cuba, Mieke
SCHEEPSOVERNAME voor DOMINICA
Van de scheepsovername heb ik eerlijk gezegd niet veel gemerkt. Ik had zelf niet gesolliciteerd omdat ik liever eerst kijk hoe alles gaat en ik zelf vond dat ik nog niet klaar was voor een van de functies. De volgende keer ben ik wel van plan om te gaan solliciteren. Ik had soms ook niet echt het gevoel dat we helemaal zelfstandig waren maar het was wel zeker een leuke ervaring.
EXPEDITIES Dominica
De tweede dag op Dominica hebben we de klim gemaakt naar de Boiling Lakes. Dit vond ik superleuk om te doen. Ik liep met een gezellige groep en we hebben hele mooie uitzichten gezien. Ook hebben we eitjes gekookt in de beekjes van het kokende meer en gezwommen op de terugweg.
De volgende dag zijn we bij de Rastafari’s langs geweest. Het was super bijzonder om te zien hoe en waar die mensen van leven. Nadat we in drie groepen eten hadden gezocht hebben we een wandeling gemaakt naar een prachtige waterval. Dat was het allerleukste wat ik tot nu toe heb gedaan. We hebben ernaast gezwommen en zijn er zelfs bijna achter geweest. Terug in het Rastafari dorpje hebben we een lekkere zelfgemaakte soep gehad met rijst, rietsuiker/sinaasappelsap en zelfgemaakte chocolade.
MIJN EIGEN VISIE
Ik vind dat er nog steeds een hele gezellige sfeer hangt in de groep. Ik heb veel mensen beter leren kennen tijdens de oversteek en heb nu al het gevoel dat we een hechtere groep zijn met z’n allen. In mijn nieuwe kamer gaat het er wel een beetje anders aan toe dan in mijn oude kamertje. We kunnen eigenlijk de meeste tijd de vloer niet eens zien omdat er zoveel rommel op de vloer ligt. Aan het begin irriteerde ik me daar een beetje aan maar zoals ik al eerder zei, alles went ;)
M’n kamergenootjes vind ik ook allemaal superaardig dus eigenlijk kijk ik best wel tegen de volgende kamerwissel op ondanks dat ik weet dat dat ook een hele gezellige kamer word!
SCHEEPSBLOG (gedicht ;-) van Tessa:
Op 5 december was het zelfs op de Regina Maris groot feest,
Want Sinterklaas en zijn bootpiet zijn ook langsgeweest.
De Sint kwam na lang wachten uit het kantoor,
Al kwam zijn gezicht ons wel heel bekend voor.
Uit de 3e sailmail van Tessa (ontvangen op 19 december):
13/12/13, 160 26,7N 530 17,4W (470 mijl weg van Dominica)
Lieve allemaal,
Zondag of maandag komen we waarschijnlijk aan op Dominica. Ik heb er heel veel zin in maar ik heb ook nog lang niet genoeg van de zee. Elke dag is anders, vandaag bijvoorbeeld was heel bijzonder.
Ik heb voor het eerst een walvis gezien! Het was een noordelijke dwergvinvis en hij zwom ongeveer 5 meter van het schip dus heel dichtbij. Ik heb er ook foto 's/filmpjes van dus als we op Dominica zijn zal ik ze jullie opsturen.
Aan boord was het wel even stressen toen de watermaker kapot was, dan hadden we dus 5 dagen niet mogen douchen en heel zuinig moeten doen met ons water. We hadden ook net de ochtend ervoor gehoord dat we om de dag in plaats een keer in de drie dagen mochten douchen omdat het zo goed ging met het water. Gelukkig was hij de volgende dag alweer gemaakt.
We zijn nu drie dagen op weg naar Dominica!
Echt een raar idee dat we voor drie weken alleen maar oceaan zullen zien.
Vers van de pers: een mooie groepsfoto vlak voor vertrek uit Horta! (3 april 14.30 u)
Tessa gesproken en foto's opgestuurd gekregen via WhatApp (29 maart - 2 april):
Afgelopen zaterdagochtend, vroeg in de morgen, is de Regina Maris aangekomen in Horta, op de Azoren. Ze hebben een goede reis gehad met af en toe heftig weer. Tessa heeft tussen zaterdag- en woensdagavond een aantal keren met ons kunnen sms-en en bellen, fijn om weer van haar te horen!
Het gaat nog steeds heel goed met haar en ze geniet met volle teugen. Anderzijds heeft ze ook veel zin om naar huis te gaan en ons allemaal weer te zien!
Tijdens de overtocht van Bermuda naar de Azoren heeft ze ons 2 sailmails gestuurd, helaas zijn deze (tot nu toe) nog niet aangekomen...
Op de Azoren zijn de activiteiten die op het programma stonden enigzins aangepast vanwege het slechte weer... Wel hebben een aantal kinderen (waaronder Tessa) een mooie schildering gemaakt op de kade, een traditie die op de Azoren al lang bestaat.
Aan haar schoolwerk moet ze nog veel doen, of ze alles af zal krijgen is de vraag... ze doet haar best!
Vandaag, donderdag 3 april beginnen ze aan de laatste grote etappe richting het vasteland van Europa.
Groet, Arianne
De haven van Horta
Wennen aan de kou, samen met Silke
Kadeschilderingen...
... en die van dit jaar gemaakt door Vera, Benno, Aiken, Julia en Tessa!
Nog een nagekomen foto van Cuba, Tessa met Anne en Dionne
Tessa gesproken en foto's opgestuurd gekregen via WhatApp (14 maart):
Tot zondag zitten ze nog op Bermuda, daarna vertrekken ze weer richting Europa, de Azoren zijn dan de volgende bestemming. Tessa klonk heel goed door de telefoon, hieronder wat leuke foto's van daar gemaakt door Tessa en andere kinderen!
Onderweg van Jamaica naar Bermuda!
Geld op Bermuda
Inger, Tessa en Vera
Mooie truien op Bermuda: Julia, Tessa en Vera
En nog een leuke nagekomen foto van Curaçao ;-)
Bericht van SaS (ontvangen op 11 maart):
Beste Ouders,
De Regina is net aangekomen op Bermuda, onze tijd ± 20.30 u. Voor zover het er nu uitziet gaat het lukken om alle normale onderdelen van het SAS programma op Bermuda door te laten gaan. De komende dagen staan de volgende expedities op het programma:
- Uitwisseling met de jongeren van Spirit of Bermuda. De Spirit is verbonden aan de Sail Training Association Bermuda en organiseert educatieve jongeren programma’s het gehele jaar door. Belangrijke doelstelling is integratie van de verschillende bevolkingsgroepen op Bermuda, er wordt op Bermuda namelijk nog sterk gedacht in blanken, kleurlingen en zwarte mensen. De jongeren die ze ontmoeten zullen dan ook een mix zijn van de bevolkingsgroepen.
- Bezoek aan de burgemeester van St Georges, waar de Regina nu ligt.
- Bezoek aan het Bermuda College, waar ze een lecture krijgen over de economie van Bermuda.
- Bezoek aan het BIOS, Bermuda Institute of Ocean Sciences, waar ze uitleg krijgen en in contact komen met de dolfijnen.
Spannend programma dus.
Morgen is er de gelegenheid om weer met jullie te bellen.
Groet, Monique
Uit de 8e Sailmail van Tessa (ontvangen op 10 maart):
Lieve allemaal,
Het is 7 maart ongeveer half 5 en we zijn op weg naar Bermuda.
Vanochtend zijn we het Caribisch gebied uitgevaren. Dat merken we nu al, de regen valt met bakken uit de hemel en de golven zijn best hoog.
Gelukkig zeilen we best hard en zijn we ongeveer de 12de op Bermuda. Op Bermuda schijnt heel goed internet te zijn dus kunnen we elkaar weer lang en vaak spreken.
Verder weet ik niet zo veel over Bermuda alleen dat het er weer lange-broeken weer is.
De laatste tijd heb ik veel aan school gewerkt, ik moet namelijk nog heel veel doen. Maar ik heb er wel vertrouwen in dat het gaat lukken.
De sfeer op de boot is heel goed en wordt eigenlijk alleen maar beter. Ook het zeilen gaat steeds beter, onder elkaar zijn we gezelliger en er wordt beter aan school gewerkt ;)
Ik heb nu de 12-4 wacht. De taak van onze wacht is het afval knippen. Dat betekent dat je het afval (dat niet over boord wordt gegooid (etenswaren, papier, blik)) moet knippen en wassen. Ik zit in de wacht met Inger, Vera, Nitte, Youri en Sjors.
Onze wachtleider is Bram, die alles eigenlijk wel prima vindt. De wachten zijn dus over het algemeen best leuk. Overdag afval knippen, wat leren over het zeilen, sturen en natuurlijk zeilen hijsen, strijken en bijstellen. 's Nachts bakken we meestal pannenkoeken of maken we tosti's en we zingen mee met de muziek tijdens het sturen ;)
Dat er geen kok meer aan boord was merkte je aan het begin heel duidelijk aangezien het eten een stuk minder goed werd. Daar hebben we inmiddels wel van geleerd want het eten is de laatste tijd heel goed.
Ik weet nog niet wat ik ga doen bij de scheepsovername. Ik denk eerlijk gezegd dat ik niet goed genoeg kan zeilen om voor een zeilfunctie te solliciteren, maar dat lijkt me wel heel gaaf om gedaan te hebben. Misschien solliciteer ik ook wel als kok… Ik weet het nog niet zo goed. De volgende komt waarschijnlijk binnenkort want hij is voor Bermuda.
Ik heb ,ondanks dat ik alles en iedereen hier aan boord heel erg ga missen, heel veel zin om naar huis te gaan en verheug me op alle (kleine) dingen thuis.
Ik hou heel veel van jullie allemaal en mis jullie!!
XXX tessa
Bericht van SaS (ontvangen op 6 maart):
Lieve ouders,
We zijn op weg naar Bermuda, vanavond kunnen we de zeilen zetten, de wind waait dan voor ons uit de goede hoek. Ongetwijfeld hebben jullie je dochter/zoon uitgebreid gesproken, we hadden op de Marina van San Antonio immers internet. Niet van te voren gepland maar Jamaica bleek een leuke tussenstop te zijn. We lagen vlak bij Titchfield Highschool waarmee we een uitwisseling hebben kunnen realiseren.
Dat was een mooie manier om elkaar beter te leren kennen; onze leerlingen een paar uurtjes meelopen op school en zij zijn gastheer/dame van de Jamaicaanse leerlingen aan boord geweest. Door middel van een carrousel hebben zij heel wat laten zien. Jaco heeft er een mooi fotoverslag van gemaakt wat -naar ik hoop- op Bermuda verstuurd kan worden. Op Jamaica hebben we geprobeerd om documenten, filmpjes en foto’s up te loaden, dat lukte niet. Downloaden is niet zo’n probleem, uploaden wel. Dat geldt tevens voor het opsturen en synchroniseren van documenten via Dropbox en Outlook. Veel leerlingen hebben meer toetsen gemaakt dan de scholen denken. Alle betreffende scholen hebben wij hierover geinformeerd en hopen dit op Bermuda wel te kunnen doen.
De stemming aan boord is goed, na Cuba en Jamaica is iedereen weer blij met de structuur en de regelmaat van het varen. Leerling: ‘Fijn om weer op zee te zijn, zeilen met zo’n gaaf schip is wel heel bijzonder’. En dat is wat het is; een gaaf schip, een gaaf project met onverwacht mooie ontmoetingen, met een steeds meer zelfstandig en volwassen wordende groep jonge mensen die iedere dag weer iets leren. Nog een paar laatste dagen genieten van Caribische temperaturen, tot Bermuda!
Veel liefs, Mieke
Kort berichtje via WhatsApp van Tessa (ontvangen op 1 maart):
Heey, we vertrekken vandaag naar Bermuda dus dit is het laatste berichtje tot Bermuda waar we misschien op de boot internet hebben! Maar jullie krijgen natuurlijk wel nog sailmails van me :) we hebben net de grote schoonmaak gehad en we gaan nu naar een Jamaicaanse kerkmis, daarna vertrekken we.
Xxxx van mij
Laatste mooie foto vanaf Jamaica van een paar reisgenootjes van Tessa
Bericht van SaS (ontvangen op 26 februari):
Vandaag zijn de leerlingen in het grootste berggebied van Jamaica, de Blue Mountains. Het schijnt dat je daar op een wolkeloze dag Cuba zelfs kan zien. De leerlingen bezoeken een boerderij in de Blue Mountains die beheerd word door een arme boer. Deze boer heeft een plantage aangelegd met 15 tot 20 soorten verschillende vruchten. Vandaag krijgen de leerlingen uitleg hoe de plantage werkt. Een bijzonder leerzame dag. Morgen hebben de leerlingen een uitwisseling met een school op Jamaica.
Voor wat de onderdelen voor het schip betreft verwachten wij dat we deze donderdag of vrijdag kunnen invliegen. Dit weten wij echter niet zeker. Maar als het wel lukt, dan varen we zondag weer. We passen de planning voor Bermuda dan aan.
Voor de terugtocht is er nog voldoende vaartijd over om thuis te komen. In de oorspronkelijke planning hebben we voldoende ruimte gehouden voor weerstomstandigheden en andere onvoorziene zaken.
Hartelijke groet, ook namens Monique,
Fiona
Foto's via What'sApp vanaf Jamaica (ontvangen vanaf 21 februari):
Zoals het nu lijkt blijven ze tot donderdag op Jamaica in afwachting op de vervangende onderdelen die uit Duitsland moeten komen... Het verblijf op Bermuda wordt waarschijnlijk ingekort naar 3 dagen...
Strandje op Jamaica
Klein restaurantje in Port Antonio van waaruit Tessa met ons kon WhatsAppen...
... andere kinderen hadden de plaatselijke bibliotheek opgezocht voor gratis Wifi ;-)
Bericht van SaS (ontvangen op 20 februari):
Beste Ouders,
Ik had graag jullie verteld dat de Regina vandaag zeil heeft kunnen zetten, aangezien de oosthoek van Cuba gerond was. Helaas is er een probleem met de verbinding tussen de hoofdmotor en de keerkoppeling, waardoor de Regina heeft moeten omkeren. Ze zijn nu onderweg naar Jamaica, daar zijn namelijk betere voorzieningen om een reparatie te doen.
Ze komen morgenochtend aan in Port Antonio. Tijdens de eigen reis van de leerlingen, heeft Martin deze baai verkend om te kijken of we die veilig zouden kunnen bezoeken met leerlingen. Gelukkig is dat zo in tegenstelling tot Kingston en Montego Bay. De komende dagen worden gebruikt om aan school te werken en de bijzondere natuur van Jamaica te verkennen (schijnt echt prachtig te zijn, met verlate stranden waar de lianen van het woud over het water hangen).
Wij zijn nu hier gelijk gestart met het bestellen van de onderdelen en de logistiek om die op Jamaica te krijgen.
Zodra we meer nieuws hebben over vertrek, zullen we jullie informeren. Gelukkig is de planning naar Bermuda ruim, 14 dagen terwijl het bij goede wind in 7-8 dagen gezeild kan worden. Voorlopig maken we dus ook geen aanpassing aan het vaarschema.
Groet, Monique
Op 18 februari 3 berichten/reisverslagen via de mail gekregen(zie hieronder) en op 19 februari Tessa eindelijk weer gesproken via de telefoon!!!
Ze stonden op het punt te vertrekken richting Bermuda, waar ze verwachten rond 3 maart aan te komen.
Uit de 7e sailmail van Tessa (ontvangen op 18 februari):
Lieve allemaal,
Het is vandaag 13 februari, half 10 en ik heb net een spaans les gehad.
Eergisteren zijn alle groepjes terug gekomen van de Cuba reis. Het was heel raar om elkaar een weekje niet gezien te hebben omdat we elkaar normaal 24/7 zien.
De Cubareis was heel leuk! Ik zat in het groepje van Marjolein (de docente biologie die heel aardig is) met Floris, Anne, Dionne, Marijn en Leanne. Een leuk groepje waarmee we heel veel hebben gedaan. We zijn in 5 steden geweest (Santiago, Camaquey, Trinidad, Havana en Vinales) waar we hebben geslapen in casa particulares (de spaanse bed en breakfasts). We hebben twee keer paardgereden, zijn een dagje naar het strand geweest, we hebben gemountainbiked, zijn heel vaak leuk uit eten geweest, hebben heel veel verschillende voertuigen gebruikt, we hebben een nachtje in een park geslapen en we zijn uitgeweest in een club onder de grond.
Ik zal jullie later een wat uitgebreider verhaal sturen over de Cubareis die jullie dan ook op m'n blog kunnen zetten*.
Gisteren ben ik heel goed bezig geweest aan school samen met Silke. We zijn bezig met een verslag over ons zonnestelsel voor ANW. Samen met Jaco hebben we zonnevlekken bekeken met een telescoop. We hebben daar ook foto's van gemaakt voor ons verslag dus die stuur ik jullie wel op.
Wij zijn nu hier gelijk gestart met het bestellen van de onderdelen en de logistiek om die op Jamaica te krijgen.
Route Caraibisch gebied
Groet, Monique
Op 18 februari 3 berichten/reisverslagen via de mail gekregen(zie hieronder) en op 19 februari Tessa eindelijk weer gesproken via de telefoon!!!
Ze stonden op het punt te vertrekken richting Bermuda, waar ze verwachten rond 3 maart aan te komen.
Uit de 7e sailmail van Tessa (ontvangen op 18 februari):
Lieve allemaal,
Het is vandaag 13 februari, half 10 en ik heb net een spaans les gehad.
Eergisteren zijn alle groepjes terug gekomen van de Cuba reis. Het was heel raar om elkaar een weekje niet gezien te hebben omdat we elkaar normaal 24/7 zien.
De Cubareis was heel leuk! Ik zat in het groepje van Marjolein (de docente biologie die heel aardig is) met Floris, Anne, Dionne, Marijn en Leanne. Een leuk groepje waarmee we heel veel hebben gedaan. We zijn in 5 steden geweest (Santiago, Camaquey, Trinidad, Havana en Vinales) waar we hebben geslapen in casa particulares (de spaanse bed en breakfasts). We hebben twee keer paardgereden, zijn een dagje naar het strand geweest, we hebben gemountainbiked, zijn heel vaak leuk uit eten geweest, hebben heel veel verschillende voertuigen gebruikt, we hebben een nachtje in een park geslapen en we zijn uitgeweest in een club onder de grond.
Ik zal jullie later een wat uitgebreider verhaal sturen over de Cubareis die jullie dan ook op m'n blog kunnen zetten*.
Gisteren ben ik heel goed bezig geweest aan school samen met Silke. We zijn bezig met een verslag over ons zonnestelsel voor ANW. Samen met Jaco hebben we zonnevlekken bekeken met een telescoop. We hebben daar ook foto's van gemaakt voor ons verslag dus die stuur ik jullie wel op.
Liefs van mij
Xxxx
* Hieronder het blog van Tessa en Anne (ontvangen op 18 februari)
11 februari 2014
Cubareis Marjo- groepje
Op dinsdagochtend 4 februari begon eindelijk de Cubareis, waarnaar we al heel lang hadden uitgekeken. Ons groepje bestond uit Floris, Marijn, Leanne, Dionne, Marjolein en wij, Tessa en Anne. Ons doel voor deze week was om de Cubaanse hoofdstad Havana te bereiken. Dat was best een uitdaging, omdat het helemaal aan de andere kant van het eiland lag, ruim 700 kilometer verderop.
Toen we de boot net hadden verlaten, lukte het al om vervoer te regelen. Met een veetruck zijn we naar onze eerste bestemming, Camaguey, gereden. Omdat het al avond was toen we aankwamen, was het belangrijk eerst een slaapplaats te zoeken. Het vinden van een slaapplek is gelukkig nooit lastig, omdat overal waar je kijkt Casas Particulares zijn. Dit zijn door de overheid gecontroleerde bed & breakfasts waarvan er honderden in heel Cuba te vinden zijn. Omdat zeven personen een best grote reisgroep is, werden we verdeeld over twee – allebei leuke – Casas. De volgende dag hebben we de koloniale stad Camaguey verkend. Zowel met de pesobus als met tuctuc’s hebben we heel de stad gezien. De zogenoemde pesobus is een transportmiddel voor de plaatselijke bevolking, waar je in pesos voor betaald. Ook hebben we gezellig in een typisch Cubaans restaurantje gezeten en genoten van een dansvoorstelling ter ere van het 500-jarig bestaan van de stad. We hebben onszelf tot twee uur ’s nachts moeten vermaken, want op dat tijdstip vertrok de nachtbus naar Trinidad. Toevallig zat het groepje van Jaco in de bus, met wie we ook de truck naar Camaguey hadden gedeeld.
Na een koude en slapeloze reis arriveerden we om 6 uur ’s ochtends op het station van Trinidad, waar vele Casa-eigenaars op ons stonden te wachten. Uiteindelijk kozen we voor een goedkoop, maar gezellig Casa iets buiten het centrum van Trinidad, waar we heerlijk hebben geslapen tot 12 uur. ’s Middags hebben we onze eerste echte activiteit gedaan; paardrijden naar een waterval. Het was een hele leuke tocht en we hebben heerlijk gegaloppeerd, gezwommen en nog even bij een restaurantje gezeten, waar we Lexi, Liz, Romee en Mieke tegenkwamen. ’s Avonds lukte het weer, dankzij onze afdinger Floris, om goedkoop en lekker in het centrum te eten.
Op vrijdag besloten we nog een extra dagje in Trinidad te blijven en pas ’s nachts weer door te reizen. Na een lekker ontbijtje hadden we afgesproken met de groep van Bram, die toevallig ook in Trinidad bleek te zijn. Eerst gezellig even bijgekletst en daarna besloten we om ’s avonds met elkaar uit te gaan. Die middag kozen we voor een relaxt programma, door met paard en wagen naar het strand te gaan. Op het strand hebben we gezwommen, kokosnoten gegeten, in de zon gelegen en natuurlijk Boeren Bridge gespeeld. Dit spel was de rode draad door onze Cubareis en op elk mogelijk moment hebben we het gespeeld! Onze extra regel was dat de verliezer moest trakteren, waar we erg van genoten hebben ;) Omdat we die nacht weer zouden vertrekken, hebben we na het strand de backpacks weer ingepakt, die gelukkig in het Casa van Bram terecht konden. Om 11 uur ’s avonds kwamen we met de twee groepjes aan bij een ondergrondse disco – of eigenlijk gewoon een grot, die was omgebouwd tot een disco. Echt heel gaaf!
We hebben een geweldige avond gehad en de tijd vloog voorbij! Om drie uur ‘s nachts zou onze taxi naar Havana klaar staan, die we die middag hadden geregeld. Heel slim, want zo bespaarden we alweer een overnachting. Om stipt drie uur stonden we op de afgesproken plek. Om vier uur stonden we er nog steeds en om vijf uur lagen we op het gras in het park te slapen: geen taxi.Deze ongeplande nacht was uiteindelijk wel een superleuke ervaring, haha!
Gelukkig lukte het zodra het licht werd wél een taxi naar Havana te vinden en die rit hebben we alleen maar geslapen. Inmiddels was het al zaterdag en waren we al over de helft van de reis heen, maar ons doel, Havana, was bereikt! Na een Casa gevonden te hebben, is de helft gaan slapen en hebben Floris, Dionne en Anne de nachtbus naar Santiago voor de laatste nacht alvast gereserveerd. Havana was een hele indrukwekkende stad. Je zag er veel contrasten, bijvoorbeeld tussen arm en rijk of tussen nieuw en oud. Helaas stonden alle mooie monumenten in de steigers.
Zaterdagochtend zijn we om 8 uur direct weer doorgereisd naar onze laatste bestemming, Viñales, met natuurlijk een gave oude taxi. Viñales was een van de mooiste plaatsen waar we ooit geweest waren, echt een paradijs! Hier regelden we voor onze laatste echte nacht een hele leuke Casa, waar we de hele bovenverdieping voor onszelf hadden. Toen we onze Casa hadden geregeld en lekker hadden gegeten besloten we te gaan mountainbiken. Toen we een stukje hadden gefietst stopten we bij een grot waar we met een bootje doorheen hebben gevaren. De tweede stop was bij een hotel mét zwembad. En natuurlijk leek het ons wel leuk daar gebruik van te maken! Net toen we weer wilden vertrekken bleek één fiets een lekke band te hebben. Gelukkig zijn Cubanen heel behulpzaam en half lopend half achterop zittend, kwamen we ’s avonds weer terug in Viñales. Die avond besloten we niet weg te gaan voor het eten, maar bij de Casa te blijven en daar te eten met een Boeren Bridge- marathon erbij.
Op maandagochtend wilden we weer gaan paardrijden, omdat het de vorige zo leuk was geweest. Dit keer zijn we door prachtige landschappen van tabaks- en koffieplantages gereden, echt prachtig! Aangekomen bij een klein tabaksboerderijtje kregen we uitleg over het hele productieproces van tabak tot sigaren. De tweede stop was bij een huisje waar kokosnoten en ananassen werden verkocht. De rit duurde in totaal vier uur met dit keer helaas iets langzamere paarden dan in Trinidad. Die middag begon dan toch de terugtocht naar Santiago. ’s Middags om vier uur namen we de taxi naar Havana en aansluitend de nachtbus naar Santiago. De busrit duurde 16 uur en op dinsdag 11 februari waren we weer terug in Santiago de Cuba. Hier hebben we op een terrasje met het groepje van Katja bijgekletst, die we op het busstation waren tegengekomen. Wij hebben een souvenirtjesmiddag ingelast ’s avonds was het laatste avondmaal. Wij kozen voor een schattig restaurantje waar we met uitzicht op de Regina hebben gegeten. ’s Avonds aan boord was het super leuk om alle andere groepjes te zien en hun verhalen te horen. Het voelde echt als thuiskomen!
Deze week was zeker (een van de) mooiste weken van School at Sea. We hebben superveel van het bijzondere land Cuba gezien en met elkaar was het een topreis!
Tessa en Anne
Bericht van SaS (ontvangen op 18 februari):
13-2-2014
Lieve ouders, alle leerlingen hebben genoten van de eigen reis door Cuba. Zelf je eigen vervoer, onderdak en eten regelen, dat is een hele klus. Iedereen is weer veilig en wel aan boord en het schoolwerk wordt goed opgepakt. Cuba blijft een bijzondere ervaring; in kleine groepjes met elkaar besluiten waar je heen gaat, wat en waar je gaat eten en wat je verder wilt gaan doen. Op een heel andere manier elkaar in kleine groepjes leren kennen zorgt ook voor verassingen; ‘nooit gedacht dat … eigenlijk wel hartstikke oké is’.
Bram, onze nieuwe stuurman, heeft ook een groepje begeleid waardoor het mogelijk was om een krukken/kneuzen team samen te stellen. Met Romee, Liz en Lexi een week in Trinidad doorgebracht waar we ons hebben laten vervoeren in een bicitaxi, een oude amerikaan met airco, een oude –maar onverwoestbare – lada naar het strand of een mooie rondrit gemaakt. In onze casa-particular hebben we erg lekker gegeten. Heerlijk om weer eens een douche op je kamer te hebben, een bed wat gewoon stilstaat, met vier mensen aan tafel te zitten.
We zijn over de helft, de groep wordt steeds hechter, de leerlingen beseffen wat er nog van ze verwacht wordt en nemen daar ook hun verantwoordelijkheden in.
Met een beetje weemoed zal ik volgende week weer afscheid van Cuba nemen, een bijzonder land met een heel eigen bevolking die trots, ongelooflijk aardig en behulpzaam is. Veel leerlingen willen graag nog een keer terugkomen en jullie dit land laten zien, zij zijn inmiddels ware reisexperts geworden! Dan op weg naar de ‘bewoonde’ wereld, Bermuda en de Azoren; twee bestemmingen die voor de leerlingen op een heel andere manier nog veel goeds zullen brengen.
Hou het nog even vol zonder je lieve dochter of zoon, ze hebben echt de tijd van hun leven en genieten volop! Fantastisch dat jullie dit je kinderen kunnen meegeven, veel liefs uit Santiago de Cuba vanaf de Regina Maris, Mieke
Bericht van SaS (11 februari):
Vandaag een algemene update gekregen van SaS over hoe het gaat vooral wat betreft het schoolwerk. Hierbij wat informatie daaruit:
De leerlingen zijn nu ruim over de helft van hun School at Sea - avontuur. Tijd voor een update.
De lestijd is tijdens de zes maanden van School at Sea niet evenredig verdeeld. In de eerste drie maanden van School at Sea gaat veel tijd ‘verloren’ aan andere zaken dan schoolwerk. Er is die eerste drie maanden relatief veel tijd voor zeilen, leven aan boord, groepsproces en expedities. De meeste leerlingen lopen nu achter ten opzichte van de klas aan wal.
De planningen die de leerlingen hebben gemaakt lopen tot de Azoren (eind maart). Dat betekent dat ze de drie weken na de Azoren uitloop tijd hebben. Zoals het er nu naar uit ziet zullen een flink aantal leerlingen deze periode nodig hebben om een laatste serie toetsen te maken.
Wat we ieder jaar zien is dat het schoolwerk in de periode Panama – Bermuda in een enorme stroomversnelling komt. De leerlingen beginnen na Panama druk te voelen; ze zijn over de helft en er zijn nog maar drie bestemmingen (Cuba, Bermuda en de Azoren) en dan zijn ze weer thuis. Daarbij speelt mee dat zij de druk ervaren dat er in Cuba geen internet is en er dus geen toetsen naar school gestuurd, maar ook geen nieuwe opgehaald kunnen worden.
In deze periode worden da ook de meeste toetsen gemaakt. Naast dit ‘normale’ schoolwerk hebben de leerlingen aan boord les in verschillende extra vakken en natuurlijk leren ze ook veel van de excursies en expedities die ze onderweg doen.
Op dit moment zijn de leerlingen bezig met de zogenaamde ‘eigen reis’ door Cuba. De leerlingen zijn opgedeeld in kleine groepen, waarmee ze samen de reis voorbereiden en uitvoeren. De leerlingen hebben een (beperkt) budget meegekregen en een inhoudelijk doel voor de reis. Met elke groep reist een docent mee voor de veiligheid, maar deze mag niets doen. De groep bepaalt zelf waar ze slapen en eten, hoe ze reizen en welke activiteiten ze onderweg doen. Bij terugkeer aan boord moeten ze een presentatie houden over hun reis.
De kok die aan boord de scepter zwaaide in de keuken is naar huis. De leerlingen zorgen sinds Panama helemaal zelf voor het drie maal per dag koken voor de 44 opvarenden. Hiervoor is door de kok een keukenploeg bestaande uit leerlingen aangesteld, die overzicht houdt over de inkopen en het menu.
Hartelijke groet, het team van School at Sea
Bericht van SaS (5 februari):
Op dit moment zijn de leerlingen in kleine groepen bezig met een expeditie van een week door Cuba. De leerlingen mogen hier zelf hun weg zien te vinden door het land met als doel meer te weten te komen over de religie, cultuur, taal, bevolking etc. Erg spannend dus!
En wij hebben vandaag voor de tweede keer "echte" post ontvangen van Tessa! Een envelop met kaarten voor vriendinnen, brieven voor ons en een mooie routekaart van het Caraibisch gebied én een usb-stick met veel foto's!
Zelfgemaakte kaartjes voor vriendinnen
Providencia
Cuba in zicht!
Cuba
Uit de 6e sailmail van Tessa (ontvangen op 31 januari):
Lieve allemaal,
Het is vandaag 29 januari en ongeveer 9 uur ’s avonds. Eigenlijk moesten we vandaag onze sailmail om 5 uur inleveren maar gelukkig wilde Mieke een uitzondering voor me maken en mag ik hem morgen om 8 uur inleveren :)
Zondag heb ik twee sailmails van jullie ontvangen. Die van 10 en 17 januari, heel erg leuk om te lezen allemaal.
Jullie post vond ik ook heel leuk om te lezen. In de salon staat nu een bak waar we de post die Monique weer meeneemt naar Nederland in kunnen doen. Ik ga die zeker vullen met wat brieven en kaarten (en een usb) voor thuis.
Ik ben heel blij met de usb stick en de sim-kaart, helaas kan ik het laatste nog steeds niet gebruiken. Nog 9000 minuten wachten… Het is wel troostend dat sowieso niemand zijn mobiel kan gebruiken omdat we nog op zee zitten.
Ik ben heel blij met de usb stick en de sim-kaart, helaas kan ik het laatste nog steeds niet gebruiken. Nog 9000 minuten wachten… Het is wel troostend dat sowieso niemand zijn mobiel kan gebruiken omdat we nog op zee zitten.
Omdat we op zee zitten hebben we natuurlijk ook weer wacht. Ik zit nu in de 4 tot 8 wacht met Silke, Vera, Tomas, Jasper en Leo. Monique begeleidt onze wacht, de afgelopen wachten hebben we al heel veel van haar geleerd over het zeilen, heel leuk allemaal.
Ik was vandaag wachtleider wat betekent dat je de ‘baas’ bent van je wacht en je moet regelen dat bijvoorbeeld de watermaker gecheckt wordt elk kwartier en het logboek ingevuld wordt elk uur.
Ik was vandaag wachtleider wat betekent dat je de ‘baas’ bent van je wacht en je moet regelen dat bijvoorbeeld de watermaker gecheckt wordt elk kwartier en het logboek ingevuld wordt elk uur.
’s Ochtends heb ik met Silke 13 broden gemaakt want dat is de taak van onze wacht.
Met school gaat het steeds beter. Ik kan me de laatste tijd veel beter concentreren en ga morgen een Nederlands toets maken en op Cuba een wiskunde en geschiedenis proefwerk. Wouter helpt me heel goed met geschiedenis dus ik heb er alle vertrouwen in.
Liefs van Tessa
p.s. de ouders van Inger hebben 3 WIDM afleveringen meegegeven aan Monique waar het hele schip met volle teugen van heeft genoten. Mijn mol is Jennifer :)
(ondertussen hebben wij gehoord dat de Regina Maris vanochtend, 31 januari, op Cuba is aangekomen! Arianne)
Bericht van SaS (ontvangen op 29 januari):
Helaas is de post die naar de Nederlandse ambassade in Panama is verstuurd door een fout van de ambassade niet bij onze kids terecht gekomen... Zij hebben het nu terug gestuurd naar ons kantoor, en ik ga proberen het zsm alsnog bij de kinderen te krijgen.
Verder gaf Monique me een leuke update over Isla Providencia. Ze hebben het daar heerlijk gehad; rondom het eiland is een enorm rif, waar ze prachtig hebben kunnen snorkelen onder begeleiding van de lokale divemasters. Ze zijn zogenaamde Nurse-sharks tegengekomen (dat zijn vegetarische haaien; wel heel groot, maar ongevaarlijk) en ze vonden een dode schildpad. Toen ze hem mee wilden nemen bleek dat een octopus bezig was hem te verorberen. Die schildpad hebben ze toch mee kunnen nemen, dus na het snorkelen hebben ze direct een SAS-biologie les gehad en de schildpad ontleed.
Internet was er helaas niet en belverkeer was ook niet mogelijk; het grootste gedeelte van de tijd hebben ze voor anker gelegen ‘midden op de oceaan’, ver weg van het eiland dus. Ze varen nu naar Cuba en hopen daar zaterdag aan te komen.
Daar stappen Lena, stuurvrouw, en Alexa (Lexi, die thuis zat met haar pijnlijke enkel, maar gelukkig weer voldoende hersteld is) aan boord en gaat Monique weer van boord.
Programma Cuba:
Weekend: aankomst, schoon schip en voorbereiden eigen reis
Maandag 3 februari: uitstap met Amisthur (ze zullen verschillende musea en scholen bezoeken onder begeleiding van professionele gids van de staat).
Dinsdag 4 februari – dinsdag 11 februari: eigen reis
In groepen van 5-7 leerlingen zullen de kids met een tevoren vastgesteld budget, een inhoudelijke opdracht krijgen voor een reis door Cuba. Ze moeten de reis zelf plannen en regelen. Met elke groep gaat natuurlijk wel een docent mee voor de veiligheid.
Woensdag 12 februari – zondag 16 februari: tropenrooster dwz bijkomen van de eigen reis, ervaringen uitwisselen en werken aan school.
Maandag 17 februari: vertrek richting Bermuda, waar ze volgens de planning op 3 maart hopen aan te komen.
Alieke
Leuk! (22 januari):
Woensdagavond hebben we voor het eerst echt Skype-contact gehad met Tessa!
Omdat haar telefoon om een of andere duistere reden voor 2 weken geblokkeerd is... (?!) waren we blij dat dit wel lukte.
Ze zat samen met klasgenoten in het internetcafe van Portobello. Helaas kwam de verbinding maar niet goed tot stand, we hebben misschien 2 minuten echt met haar gesproken. Verder konden we "praten" via Facebook en hadden we beeldcontact, dwz wij konden Tessa zien en horen en zij kon ons alleen maar zien ;-)
Op een goed moment kwamen ze er achter dat wij heel veel konden horen van wat er in het café werd gezegd en dat zorgde voor een hele grappige situatie, wij konden nml via Facebook reageren op de dingen die wij hoorden...
Ook al hebben we haar dan niet uitgebreid gesproken we hebben wel een leuk inkijkje gehad in de gezelligheid in een cafeetje in Portobello. We hebben erg gelachen (en zij ook)!
Arianne
Bericht van SaS (ontvangen op 23 januari):
Vannacht is de Regina Maris vertrokken uit Portobello. Dit in verband met de wind; ze zullen nu varen naar Isla de Providencia, Costa Rica (dit is een klein eilandje voor de kust van Nicaragua). Ze zullen hier een of twee dagen verblijven om aan school te werken en ‘s middags te snorkelen. Van daaruit varen ze verder naar Santiago in Cuba.
Ik heb ons contact in Panama gesproken en die gaf nog even een update over het verblijf bij de Indianen, hij heeft van de gids daar alleen maar positieve verhalen gehoord over de groep.
De vleermuizengrot (nieuw toegevoegd aan het programma) was een succes; ook de gids zei dat mensen daar echt anders uitkomen dan dat ze er in gaan. Ik ben benieuwd wat de leerlingen daar zelf over te vertellen hebben. Volgende keer wil de gids wel meer voetbalwedstrijden doen; dat bracht de mensen dichtbij elkaar. Teams gemengd met jongens en meiden en indianen en Nederlanders, dat vond hij geweldig. Heeft er misschien ook mee te maken dat hij zelf een fanatieke voetballer is.
Monique doet haar best om de blogjes en andere informatie mijn kant op te laten komen, maar ik heb het helaas nog niet binnen zien komen via de mail. Waarschijnlijk zal ze alles meenemen op een USB stick vanuit Cuba.
Bereid je er vast op voor dat er op Cuba weinig mogelijkheden zijn om met ons te communiceren. Er is daar echt zo goed als geen internet en bellen lukt ook lang niet altijd.
Alieke
Verslag van Tessa (ontvangen op 21 januari):
20-01-14
2 dagen geleden zat ik nog midden in het oerwoud tussen de Indianen. Ik heb een superleuke week gehad maar ben toch blij weer terug te zijn op ons schip. De 12e zijn we vertrokken vanuit Portobello. Na 4 uur in een oude schoolbus en daarna 3 kwartier in een houten kano gezeten te hebben kwamen we aan in een klein indianendorpje. Toen al onze backpacks op land waren gezet werden we verdeeld in groepjes en is elk groepje naar een verschillend huisje gestuurd. Ik zat samen met Aysha, Leo en Fem in het huisje van Jenny die daar woonde met haar man en twee kinderen.
(ondertussen hebben wij gehoord dat de Regina Maris vanochtend, 31 januari, op Cuba is aangekomen! Arianne)
Bericht van SaS (ontvangen op 29 januari):
Helaas is de post die naar de Nederlandse ambassade in Panama is verstuurd door een fout van de ambassade niet bij onze kids terecht gekomen... Zij hebben het nu terug gestuurd naar ons kantoor, en ik ga proberen het zsm alsnog bij de kinderen te krijgen.
Verder gaf Monique me een leuke update over Isla Providencia. Ze hebben het daar heerlijk gehad; rondom het eiland is een enorm rif, waar ze prachtig hebben kunnen snorkelen onder begeleiding van de lokale divemasters. Ze zijn zogenaamde Nurse-sharks tegengekomen (dat zijn vegetarische haaien; wel heel groot, maar ongevaarlijk) en ze vonden een dode schildpad. Toen ze hem mee wilden nemen bleek dat een octopus bezig was hem te verorberen. Die schildpad hebben ze toch mee kunnen nemen, dus na het snorkelen hebben ze direct een SAS-biologie les gehad en de schildpad ontleed.
Internet was er helaas niet en belverkeer was ook niet mogelijk; het grootste gedeelte van de tijd hebben ze voor anker gelegen ‘midden op de oceaan’, ver weg van het eiland dus. Ze varen nu naar Cuba en hopen daar zaterdag aan te komen.
Daar stappen Lena, stuurvrouw, en Alexa (Lexi, die thuis zat met haar pijnlijke enkel, maar gelukkig weer voldoende hersteld is) aan boord en gaat Monique weer van boord.
Programma Cuba:
Weekend: aankomst, schoon schip en voorbereiden eigen reis
Maandag 3 februari: uitstap met Amisthur (ze zullen verschillende musea en scholen bezoeken onder begeleiding van professionele gids van de staat).
Dinsdag 4 februari – dinsdag 11 februari: eigen reis
In groepen van 5-7 leerlingen zullen de kids met een tevoren vastgesteld budget, een inhoudelijke opdracht krijgen voor een reis door Cuba. Ze moeten de reis zelf plannen en regelen. Met elke groep gaat natuurlijk wel een docent mee voor de veiligheid.
Woensdag 12 februari – zondag 16 februari: tropenrooster dwz bijkomen van de eigen reis, ervaringen uitwisselen en werken aan school.
Maandag 17 februari: vertrek richting Bermuda, waar ze volgens de planning op 3 maart hopen aan te komen.
Alieke
Leuk! (22 januari):
Woensdagavond hebben we voor het eerst echt Skype-contact gehad met Tessa!
Omdat haar telefoon om een of andere duistere reden voor 2 weken geblokkeerd is... (?!) waren we blij dat dit wel lukte.
Ze zat samen met klasgenoten in het internetcafe van Portobello. Helaas kwam de verbinding maar niet goed tot stand, we hebben misschien 2 minuten echt met haar gesproken. Verder konden we "praten" via Facebook en hadden we beeldcontact, dwz wij konden Tessa zien en horen en zij kon ons alleen maar zien ;-)
Op een goed moment kwamen ze er achter dat wij heel veel konden horen van wat er in het café werd gezegd en dat zorgde voor een hele grappige situatie, wij konden nml via Facebook reageren op de dingen die wij hoorden...
Ook al hebben we haar dan niet uitgebreid gesproken we hebben wel een leuk inkijkje gehad in de gezelligheid in een cafeetje in Portobello. We hebben erg gelachen (en zij ook)!
Arianne
Collage van foto's gemaakt met mijn telefoon terwijl we Tessa "spraken" ;-)
Bericht van SaS (ontvangen op 23 januari):
Vannacht is de Regina Maris vertrokken uit Portobello. Dit in verband met de wind; ze zullen nu varen naar Isla de Providencia, Costa Rica (dit is een klein eilandje voor de kust van Nicaragua). Ze zullen hier een of twee dagen verblijven om aan school te werken en ‘s middags te snorkelen. Van daaruit varen ze verder naar Santiago in Cuba.
Ik heb ons contact in Panama gesproken en die gaf nog even een update over het verblijf bij de Indianen, hij heeft van de gids daar alleen maar positieve verhalen gehoord over de groep.
De vleermuizengrot (nieuw toegevoegd aan het programma) was een succes; ook de gids zei dat mensen daar echt anders uitkomen dan dat ze er in gaan. Ik ben benieuwd wat de leerlingen daar zelf over te vertellen hebben. Volgende keer wil de gids wel meer voetbalwedstrijden doen; dat bracht de mensen dichtbij elkaar. Teams gemengd met jongens en meiden en indianen en Nederlanders, dat vond hij geweldig. Heeft er misschien ook mee te maken dat hij zelf een fanatieke voetballer is.
Monique doet haar best om de blogjes en andere informatie mijn kant op te laten komen, maar ik heb het helaas nog niet binnen zien komen via de mail. Waarschijnlijk zal ze alles meenemen op een USB stick vanuit Cuba.
Bereid je er vast op voor dat er op Cuba weinig mogelijkheden zijn om met ons te communiceren. Er is daar echt zo goed als geen internet en bellen lukt ook lang niet altijd.
Alieke
Verslag van Tessa (ontvangen op 21 januari):
20-01-14
2 dagen geleden zat ik nog midden in het oerwoud tussen de Indianen. Ik heb een superleuke week gehad maar ben toch blij weer terug te zijn op ons schip. De 12e zijn we vertrokken vanuit Portobello. Na 4 uur in een oude schoolbus en daarna 3 kwartier in een houten kano gezeten te hebben kwamen we aan in een klein indianendorpje. Toen al onze backpacks op land waren gezet werden we verdeeld in groepjes en is elk groepje naar een verschillend huisje gestuurd. Ik zat samen met Aysha, Leo en Fem in het huisje van Jenny die daar woonde met haar man en twee kinderen.
Nadat we kennis hadden gemaakt met ons gezin en wat hadden gegeten (linzen met rijst en vis) hebben we onze hangmat en klamboe op gehangen en onze spullen geïnstaleerd. Ons huisje bestond uit een keukentje, slaapruimte (waar onze hangmatten hingen), een soort woonkamer, een douche (hokje met een douchegordijn waar een kraantje in hing), een klein winkeltje en even verderop was een 'wc', Alles was van hout en het dak was gemaakt van palmbladeren.
Elke dag hadden we een andere activiteit. We zijn het oerwoud in geweest waar we aapjes, een toekan en meerdere afdrukken van een panterpoot hebben gezien.
We hadden de activiteit 'keuken' wat betekende dat je met je groep een tussendoortje ging maken in een van de Indianenhuisjes. We zijn met een manchete het oerwoud in geweest om het gebied rond de bananenbomen vrij te maken van onkruid. Niet het leukste taakje door de warmte maar wel bijzonder om een keer mee te maken. De laatste activiteit was zeker de leukste. We zijn een hele mooie grot in geweest waar je stukken moest zwemmen, lopen en klimmen. Je had hele donkere stukken waar je heel veel vleermuizen kon zien in het licht van je zaklamp en lichte stukken waar als je boven je keek het oerwoud zag. Onze eindbestemming was een plasje waar je kon zwemmen en van een rots af kon glijden alsof het een glijbaan was.
Elke dag hadden we een andere activiteit. We zijn het oerwoud in geweest waar we aapjes, een toekan en meerdere afdrukken van een panterpoot hebben gezien.
We hadden de activiteit 'keuken' wat betekende dat je met je groep een tussendoortje ging maken in een van de Indianenhuisjes. We zijn met een manchete het oerwoud in geweest om het gebied rond de bananenbomen vrij te maken van onkruid. Niet het leukste taakje door de warmte maar wel bijzonder om een keer mee te maken. De laatste activiteit was zeker de leukste. We zijn een hele mooie grot in geweest waar je stukken moest zwemmen, lopen en klimmen. Je had hele donkere stukken waar je heel veel vleermuizen kon zien in het licht van je zaklamp en lichte stukken waar als je boven je keek het oerwoud zag. Onze eindbestemming was een plasje waar je kon zwemmen en van een rots af kon glijden alsof het een glijbaan was.
(hieronder wat foto's van andere kinderen, die van Tessa zullen misschien later volgen ;-)
Vleermuizengrot
De activiteiten waren van 9 tot 1 uur dus in de middag hadden we eerst vrij en rond 5 uur hadden we vaak een voetbalwedstrijd tegen de indianen. De een na laatste avond gingen we krokodillen jagen. Om 9 uur 's avonds vertrokken we met een houten kano. Er kwamen twee Indianen met ons mee. Een had een geweer bij zich en de ander een speer. Met een flashlight schenen ze langs de oever van de rivier. De ogen van de krokodil reflecteerden in het licht dus als je 2 oranje puntjes boven het water zag werd de motor uitgeschakeld en voeren we er langzaam op af. Zodra we dichtbij genoeg waren werd de speer in de krokodil gestoken en als we beet hadden werd hij eerst geschoten met de geweer en daarna werd zijn staart eraf gehakt (je eet alleen de staart). De rest van zijn lichaam werd in de bosjes gegooid.
Met ons groepje hadden we de grootste krokodil gevangen van maar liefst 2,08 meter! Het duurde wel even voordat we deze dood was. De kogels waren op en de krokodil had de manchete mee genomen in het water. De twee indianen hebben hem toen gedood door met een boomstam zijn schedel in te slaan en een touwtje om zijn nek te binden. Aan de ene kant vond ik het heel naar en zielig om te zien maar aan de andere kant was het ook super gaaf om mee te maken. De volgende dag heeft iedereen van onze groep een tand van de krokodil gekregen en was er voor iedereen een stukje krokodil om op te eten. De laatste dag werd de groep in 2en gesplitst. De ene groep ging een kano naar de rivier slepen en de andere groep ging een pad aanleggen in het dorpje. Ik deed het laatste wat best leuk en snel klaar was.
De volgende ochtend hebben we afscheid genomen van ons gezinnetje en kregen we als afscheidscadeautje een rokje die alle vrouwen hier dragen. Op de weg terug naar huis zijn we langs Panama-City gereden, wat een hele mooie stad is, en hebben we het Panamakanaal gezien.
Tot snel!
Echte post van Tessa! (ontvangen op 16 januari):
Vandaag leuke post gekregen van Tessa, met kaarten, brieven en een usb-stick met foto's!
Kijk voor de nieuwe foto's bij haar hele reisverslag, want ik ga ze hier en daar tussen plakken/vervangen!
Groet, Arianne
Uit de 5e sailmail van Tessa, beetje oud nieuws, maar toch leuk om te lezen! (ontvangen op 13 januari):
Lieve allemaal,
Het is vandaag 2 januari en we zijn op weg naar de San-Blas eiladen.
Ik zal jullie nog even een kort verslagje geven over kerst, oud en nieuw en wat we hebben gedaan op Aruba.
Kerstavond zijn we met de hele groep eerst uit eten geweest in Willemstad bij 'De Buren'.
Toen iedereen was uitgegeten zijn we naar een kerst-mis in de open lucht geweest.
De mis was in drie talen: Nederlands, Engels en Papjemento.
Bij het eindlied kregen we allemaal een kaars en hebben we elkaar een vrolijke kerst gewenst.
Terug op het schip mochten we onze cadeaus die onze ouders mee hadden gegeven open maken. Ik had een heel lief pakketje met twee blousjes, bodylotion, drie geluksarmbandjes, een kettinkje en een chocoladereep.
Met ons groepje hadden we de grootste krokodil gevangen van maar liefst 2,08 meter! Het duurde wel even voordat we deze dood was. De kogels waren op en de krokodil had de manchete mee genomen in het water. De twee indianen hebben hem toen gedood door met een boomstam zijn schedel in te slaan en een touwtje om zijn nek te binden. Aan de ene kant vond ik het heel naar en zielig om te zien maar aan de andere kant was het ook super gaaf om mee te maken. De volgende dag heeft iedereen van onze groep een tand van de krokodil gekregen en was er voor iedereen een stukje krokodil om op te eten. De laatste dag werd de groep in 2en gesplitst. De ene groep ging een kano naar de rivier slepen en de andere groep ging een pad aanleggen in het dorpje. Ik deed het laatste wat best leuk en snel klaar was.
De volgende ochtend hebben we afscheid genomen van ons gezinnetje en kregen we als afscheidscadeautje een rokje die alle vrouwen hier dragen. Op de weg terug naar huis zijn we langs Panama-City gereden, wat een hele mooie stad is, en hebben we het Panamakanaal gezien.
Tot snel!
De Regina Maris ligt tot woensdagavond in de haven van Portobello
Echte post van Tessa! (ontvangen op 16 januari):
Kijk voor de nieuwe foto's bij haar hele reisverslag, want ik ga ze hier en daar tussen plakken/vervangen!
Groet, Arianne
Echte post, met veel leuke dingen!
Uit de 5e sailmail van Tessa, beetje oud nieuws, maar toch leuk om te lezen! (ontvangen op 13 januari):
Het is vandaag 2 januari en we zijn op weg naar de San-Blas eiladen.
Ik zal jullie nog even een kort verslagje geven over kerst, oud en nieuw en wat we hebben gedaan op Aruba.
Kerstavond zijn we met de hele groep eerst uit eten geweest in Willemstad bij 'De Buren'.
Toen iedereen was uitgegeten zijn we naar een kerst-mis in de open lucht geweest.
De mis was in drie talen: Nederlands, Engels en Papjemento.
Bij het eindlied kregen we allemaal een kaars en hebben we elkaar een vrolijke kerst gewenst.
Terug op het schip mochten we onze cadeaus die onze ouders mee hadden gegeven open maken. Ik had een heel lief pakketje met twee blousjes, bodylotion, drie geluksarmbandjes, een kettinkje en een chocoladereep.
Eerste kerstdag hebben we ook heerlijk gegeten. De dag begon met een lekker nederlands ontbijtje met vruchtenhagel, krentenbollen en speculaas. ’s Avonds heeft Maurice (de kok) voor ons gekookt en werd de maaltijd afgewisseld door het grote kerstspel. De leerlingen werden in drie groepen verdeeld die allemaal vragen moesten beantwoorden over kerst.
We hebben de avond afgesloten met de kerstfilm ‘love actually’
Oud en nieuw hebben we gevierd op Aruba. Nadat iedereen zich mooi had aangekleed (ik heb een nieuw jurkje gekocht!) hebben we ge-bbqued en meisjes tegen de jongens gespeeld.
Toen het bijna 12 uur was maakten we ons klaar voor het aftellen. De tijd op Aruba liep alleen niet helemaal gelijk met de tijd bij ons want al voordat we waren begonnen met aftellen barste het vuurwerk op Aruba al los en bleek het al 12 uur te zijn... Toen het een halve minuut voor onze 12 uur was zijn we begonnen met aftellen en bij 0 hebben we elkaar een gelukkkig nieuwjaar gewenst.
We hebben de avond afgesloten met de kerstfilm ‘love actually’
Oud en nieuw hebben we gevierd op Aruba. Nadat iedereen zich mooi had aangekleed (ik heb een nieuw jurkje gekocht!) hebben we ge-bbqued en meisjes tegen de jongens gespeeld.
Toen het bijna 12 uur was maakten we ons klaar voor het aftellen. De tijd op Aruba liep alleen niet helemaal gelijk met de tijd bij ons want al voordat we waren begonnen met aftellen barste het vuurwerk op Aruba al los en bleek het al 12 uur te zijn... Toen het een halve minuut voor onze 12 uur was zijn we begonnen met aftellen en bij 0 hebben we elkaar een gelukkkig nieuwjaar gewenst.
Ik wilde heel graag post vanaf Aruba sturen maar dat is wegens tijdgebrek niet gelukt. Ik ga het of vanaf Panama doen of met Monique meegeven. Ik hoop dat jullie het niet erg vinden dat er dan wat oud nieuws op staat. De usb met foto’s zal ik dan ook opsturen of meegeven.
Hopelijk spreek ik jullie snel!
Heel veel liefs Tessa
Ps. De post van Aruba heb ik niet binnen gekregen maar ik verheug me op die van Panama.
Waarschijnlijk wordt het terug gestuurd naar kantoor en dan neemt Monique het mee.
Zomaar opeens een hele leuke foto via WhatsApp! (12 januari):
Tessa 'gesproken' via WhatsApp (10 januari):
Gisteravond rond 22.30 u hadden we opeens even contact met Tessa! In het kort wat ze ons zo'n beetje heeft verteld:
Ze waren in een internetcafe in Portobello, een kleine mooie havenstad in Panama (ontdekt door Columbus ;-) Het gaat heel goed met haar, schooldingen goed bijhouden vind ze wel pittig... Op de San Blas eilanden was het heel mooi, er zijn indianen op hun boot geweest en zij zijn ook in een dorpje geweest.
Op 12 januari gaan ze voor een week naar de Embera indianen en later gaan ze ook nog naar Panama-City. Ze heeft een brief en usb-stick met foto's voor ons aan de docent klassieke talen meegegeven die weer terugkomt naar NL. Hieronder een aantal foto's via haar telefoon verstuurd:
Bericht van ons (7 januari):
De afgelopen weken waren druk en zijn voorbij gevlogen, maar hierbij weer een update van Tessa's blog!
De informatie die we krijgen heb ik er in gezet in de volgorde van binnenkomst, daardoor is het verhaal niet altijd helemaal chronologisch. Tessa heeft helaas bijna niet de gelegenheid om (uitgebreid) te mailen en daardoor laten de beloofde reisverslagen voor de sponsors ook wat op zich wachten... Op dit moment hebben we geen idee wanneer (en of) het haar tijdens deze reis wel gaat lukken om goed te kunnen mailen... Dit blog proberen we in elk geval zo goed mogelijk bij te houden met alle informatie die we wel krijgen!
Als je als sponsor nog een speciale dag wil doorgeven voor een verslag van Tessa stuur mij (ariannevogel@xs4all.nl) dan svp even een mail dan geef ik het aan Tessa door. Op de kalender kun je zien welke dagen nog beschikbaar zijn ;-) Graag hoor ik het ook als je al een dag aan Tessa had doorgegeven en die staat nog niet op de kalender.
Omdat we tot nu toe bijna geen foto's hebben ontvangen van Tessa (wel een aantal via de telefoon) heb ik weer gebruik gemaakt van foto's (van blogs) van reisgenoten van Tessa. Hierdoor krijgen we een beetje een inkijk in de fantastische reis die ze aan het maken zijn. Door al deze foto's krijg je bijna het idee dat het een grote vakantie is, maar toch wordt er ook hard aan school gewerkt ;-). Het is de moeite waard om even terug te kijken omdat ik hier en daar nog foto's van eerdere gebeurtenissen er tussen heb geplakt.
Veel lees- en kijkplezier!
Arianne
Hopelijk spreek ik jullie snel!
Heel veel liefs Tessa
Ps. De post van Aruba heb ik niet binnen gekregen maar ik verheug me op die van Panama.
Waarschijnlijk wordt het terug gestuurd naar kantoor en dan neemt Monique het mee.
Zomaar opeens een hele leuke foto via WhatsApp! (12 januari):
Vera, Tessa en Inger
Tessa 'gesproken' via WhatsApp (10 januari):
Ze waren in een internetcafe in Portobello, een kleine mooie havenstad in Panama (ontdekt door Columbus ;-) Het gaat heel goed met haar, schooldingen goed bijhouden vind ze wel pittig... Op de San Blas eilanden was het heel mooi, er zijn indianen op hun boot geweest en zij zijn ook in een dorpje geweest.
Op 12 januari gaan ze voor een week naar de Embera indianen en later gaan ze ook nog naar Panama-City. Ze heeft een brief en usb-stick met foto's voor ons aan de docent klassieke talen meegegeven die weer terugkomt naar NL. Hieronder een aantal foto's via haar telefoon verstuurd:
(en ondertussen aangevuld/vervangen door foto's en bijschriften van de Tessa (21 januari;-)
De San Blas eilanden
Slapen op een onbewoond eiland in een hangmat boven de zee!
Indianen met koopwaar op de Regina Maris
vrouwen en meisjes van de indianenstam
bij de San Blas eilanden kwamen er verschillende vrouwen van de indianenstam
aan boord met hele mooie spulletjes die ze aan ons hebben verkocht
we hebben allemaal gezeild in een boomstam (hier zit ik niet in)
de binnenkant van een van de hutjes, iedereen slaapt in een hangmat behalve de ouders
(die hebben een tweepersoonsbed), aan het plafond hingen alle kleren.
de wc
deze doeken maken en verkopen ze heel veel, op de achtergrond zie je de school
ik heb 2 van deze pannelappen gekocht voor beppe en oma
een papagaai die we ook op ons arm hebben gehad
schelpen die je hier kan vinden maar helaas niet mee mag nemen
omdat de mensen hier er geld mee verdienen
een van de meisjes met nog een hele kleine puppy
Vanuit het internetcafe in Portobello
Bericht van ons (7 januari):
De informatie die we krijgen heb ik er in gezet in de volgorde van binnenkomst, daardoor is het verhaal niet altijd helemaal chronologisch. Tessa heeft helaas bijna niet de gelegenheid om (uitgebreid) te mailen en daardoor laten de beloofde reisverslagen voor de sponsors ook wat op zich wachten... Op dit moment hebben we geen idee wanneer (en of) het haar tijdens deze reis wel gaat lukken om goed te kunnen mailen... Dit blog proberen we in elk geval zo goed mogelijk bij te houden met alle informatie die we wel krijgen!
Als je als sponsor nog een speciale dag wil doorgeven voor een verslag van Tessa stuur mij (ariannevogel@xs4all.nl) dan svp even een mail dan geef ik het aan Tessa door. Op de kalender kun je zien welke dagen nog beschikbaar zijn ;-) Graag hoor ik het ook als je al een dag aan Tessa had doorgegeven en die staat nog niet op de kalender.
Omdat we tot nu toe bijna geen foto's hebben ontvangen van Tessa (wel een aantal via de telefoon) heb ik weer gebruik gemaakt van foto's (van blogs) van reisgenoten van Tessa. Hierdoor krijgen we een beetje een inkijk in de fantastische reis die ze aan het maken zijn. Door al deze foto's krijg je bijna het idee dat het een grote vakantie is, maar toch wordt er ook hard aan school gewerkt ;-). Het is de moeite waard om even terug te kijken omdat ik hier en daar nog foto's van eerdere gebeurtenissen er tussen heb geplakt.
Veel lees- en kijkplezier!
Arianne
Bericht van SAS (ontvangen op 6 januari):
Beste Ouders,
De Regina is gisteren aan gekomen op de San Blas Eilanden. Het klopt dat jullie ze niet kunnen vinden op de diverse websites om schepen te volgen. De San Blas is ook zo een beetje het einde van de wereld… Gisteren hebben ze eerste kennismaking gehad met de indianen, die met hun traditionele zelfgemaakte kleding al langszij het schip waren. De komende dagen worden afgewisseld met school en s’middags de eilanden bezoeken.
Beste Ouders,
De Regina is gisteren aan gekomen op de San Blas Eilanden. Het klopt dat jullie ze niet kunnen vinden op de diverse websites om schepen te volgen. De San Blas is ook zo een beetje het einde van de wereld… Gisteren hebben ze eerste kennismaking gehad met de indianen, die met hun traditionele zelfgemaakte kleding al langszij het schip waren. De komende dagen worden afgewisseld met school en s’middags de eilanden bezoeken.
(even gegoogled hoe het er daar eigenlijk uit ziet... (Arianne;-)
Er zijn bijzonder weinig faciliteiten op de San Blas eilanden, zo kun je er niet pinnen, is er geen internet op de eilanden en kunnen ze helaas ook geen lokale simkaarten kopen. Telefoneren en skypen zal weer plaats vinden als ze in Portobello aankomen (wellicht eerder tijdens de stop in Colon voor het definitieve inklaren). We verwachten ze daar in de loop van de 11e.
Ze hebben het fantastisch en de San Blas zijn heel bijzonder!
Groet, Monique (directeur SaS)
Nieuwjaarswens vanaf de Regina Maris op Aruba (ontvangen op 1 januari):
Lieve ouders,
Het gaat allemaal goed aan boord, hier en daar een kras of een schram, niets noemenswaardigs. Sfeer is goed, kids hard aan school bezig –oudejaarsdag, er zijn 4 leerlingen een toets aan het maken!- Lexie is naar huis, haar enkelbanden wilden maar niet goed genezen, we hopen dat ze in Panama of in Cuba weer gezond kan opstappen.
Voorbereidingen voor oudejaarsavond worden getroffen, oliebollen worden opgehaald, appelflappen gebakken, feestspullen worden ingekocht, cocktails worden gemixed, muziek op achtergrond, 28 graden met een heerlijke bries, helderblauw water, palmbomen, pelikanen, schildpadden en hagedissen, hagelwit strand. Zo, om maar even jaloers te worden, nietwaar?
Van ons allemaal een goed en vooral gezond 2014 gewenst,
Jouke, Nathalie, Bertie, Maurice, Mieke, Martin, Katja, Marjolein, Robbert, Jaco, Wouter, Aiken, Anne, Anne-Fleur, Aysha, Benno, Brechje, Christel, Dieuwer, Dionne, Dolf, Fem, Floris, Inger, Isa, Jasper, Jelte, Jeroen, Julia, Leanne, Leo, Liz, Marijn, Niki, Nitte, Romee, Rona, Silke, Simon, Sjors, Tessa, Tomas, Vera en Youri.
Vanaf de Regina Maris!
Kort berichtje van ons:
De kerstdagen lag de Regina Maris in Willemstad en koerste daarna richting Oranjestad (Aruba). We hebben een paar keer kort met Tessa gesproken en geprobeerd te skypen. Ook lukte het een paar keer om via Whats App contact te hebben, het gaat supergoed met haar, ze geniet (samen met de anderen) met volle teugen! Zie onderstaande foto's:
.jpg)
Kerstavond op Curaçao (Tessa in het roze bloesje)
Regina Maris in Willemstad
Voor anker bij Aruba
Kort berichtje (23 december):
De Regina Maris is aangekomen op Klein Curaçao! Waarschijnlijk lekker een dagje snorkelen en zwemmen ;-). Hieronder een paar foto's... (ondertussen op 21 januari aangevuld met foto's van Tessa)
Uit de 4e sailmail van Tessa (ontvangen op 29 december):
21-12-13
Lieve mama, papa, Britt en Maike,
Ik heb jullie natuurlijk een paar dagen geleden al gesproken dus zoveel kan ik jullie niet vertellen.
Toch leek het me leuk om jullie een sailmail te sturen. De afgelopen dagen op Dominica waren geweldig! Dominica is een heel mooi eiland. Een prachtige natuur en hele aardige mensen.
een broodje kopen bij de enige bakkerij op dominica
nederlandse melk in dominica, ze zijn er gek op!
met alle meisjes voor de boiling lake
Kleimaskers ;-)
sas 1314 in het water geschreven
als je de eieren (die de gids mee had genomen) kookte in een bepaald meer werden ze zwart
onder de waterval
met Inger en Anne
Ik heb pure cacao gegeten, heel veel aparte soorten fruit geproefd, net gebakken brood gekocht, en nederlandse melk bewonderd.
bij de Rastafari
het eten dat we kregen bij de rastafari's, we aten zoals je ziet uit een kokosnoot
en het prutje was van allemaal restjes gemaakt maar wel heel lekker
Aangekomen bij de Rastafari’s werden we opgedeeld in 3 groepen die allemaal eten gingen verzorgen voor de lunch. Ik moest met mijn groepje rietsuiker kappen, slijpen en wassen. Toen ons taakje was volbracht zijn we begonnen aan de watervallenwandeling met de hele groep. Dat was een 1 uur durende wandeling door rivieren en over rotsen naar een prachtige waterval. We hebben naast de waterval gezwommen en zijn er zelfs bijna achter geweest.
ik, Vera, Inger en Isa
Kusjes en knuffels Tessa
Uit de tweede SAS-story (ontvangen op 29 december):
TENERIFE – DOMINICA
Oversteek Atlantische Oceaan: 17-11 tot 13-12
ALGEMEEN REISVERSLAG
De oversteek is voor mijn gevoel supersnel gegaan. De meeste dagen leken op elkaar maar er zijn ook een paar dagen die eruit zijn gesprongen. Sinterklaas, de dag dat Neptunes langs kwam, de vele dagen dat we mochten zwemmen in de oceaan en de dag dat we een walvis zagen waren heel bijzonder.
Op de andere dagen hebben we wisselend wacht gelopen (van 8-12) en school gehad.
WACHT (4/8)
Wat heb je samen gedaan tijdens je wacht? De taak van onze wacht was de wc’s en de salon vegen. Dat heb ik tijdens de oversteek ongeveer 3 keer gedaan. Tijdens de avondwachten hebben we de sterrenhemel bewonderd en vallende sterren geteld. Ook hebben we overdag uitgekeken naar een walvis.
Mijn zelfstandige taken bestonden uit sturen, het logboek, de watermaker checken en bijvoorbeeld het afwasje doen na onze wacht.
Het maakt niet uit wat je doet, je doet het altijd goed en met veel plezier. Mooi om te zien dat je bij een negatieve ervaring je niet uit het veld laat slaan. Als wachtleider, wat je erg goed gedaan hebt, ben je ook heel sociaal. Jouke
KEUKEN
Tijdens de keukendienst hebben we samen het ontbijt, de lunch en het avondeten klaargemaakt en gezet. Ook hebben we elke dag een 11-uurtje en een 4-uurtje gemaakt.
Nadat we hadden gegeten moest er natuurlijk ook afgewassen worden.
Ik ben 1 keer keukenleider geweest wat betekende dat ik een beetje de leiding moest geven en als belangrijkste taak de recepten van de dag op moest schrijven.
Beste Tessa, je bent een gezellige rustige meid, niets op aan te merken!. Je werk in de kombuis gaat prima, en ik vind jullie eten heerlijk. Geniet van je mooie reis.
Groetjes Maurice
MENTOR
Mijn school- en SaS-werk
Mijn schoolwerk op de oceaan verliep redelijk goed, ik had een goede planning gemaakt die ik helaas niet af heb gekregen maar waar ik wel ver mee ben gekomen. Ik werk niet heel snel en vind het moeilijk om me te concentreren maar ik heb het wel elke dag geprobeerd.
Je bent een rustige alleskunner. Daarnaast ben je ook stabiel: je geeft aan dat er geen problemen zijn en dat alles prima gaat. Vaak blijf je nog op de achtergrond van de groep, waardoor niet iedereen op de hoogte is van jouw kwaliteiten. Je vind de groep wel heel gezellig en hebt een aantal goede vrienden gemaakt. Top! Je werkt heel zelfstandig met school en geeft ook aan dat je jezelf steeds beter kan concentreren op de boot. Door je zelfstandigheid zijn de docenten niet altijd op de hoogte hoe het met je gaat. Toch durf je af en toe wel op docenten af te stappen als je iets niet begrijpt. Blijf dat ook doen! Je hebt je wiskunde B toets goed gedaan, maar hebt nog geen andere toetsen ingepland. Houd in de gaten hoe snel de tijd binnenkort gaat en wat jij daarin nog allemaal aan school wil doen. Binnenkort is er minder tijd voor school. Geniet van de eilanden! Marjolein
SPAANS
Mijn spaans gaat nog steeds goed. Tijdens de oversteek hebben we onze eerste spaanse toets gehad waarvoor ik een 7 had. Ik vind spaans nog steeds heel leuk om te leren, maar helaas hebben we het nog steeds niet echt toe kunnen passen in de praktijk.
Tessa, eerste toets Saans: 7,0. Netjes! Vasthouden, straks gebruiken in Panama en op Cuba, Mieke
SCHEEPSOVERNAME voor DOMINICA
Van de scheepsovername heb ik eerlijk gezegd niet veel gemerkt. Ik had zelf niet gesolliciteerd omdat ik liever eerst kijk hoe alles gaat en ik zelf vond dat ik nog niet klaar was voor een van de functies. De volgende keer ben ik wel van plan om te gaan solliciteren. Ik had soms ook niet echt het gevoel dat we helemaal zelfstandig waren maar het was wel zeker een leuke ervaring.
EXPEDITIES Dominica
De tweede dag op Dominica hebben we de klim gemaakt naar de Boiling Lakes. Dit vond ik superleuk om te doen. Ik liep met een gezellige groep en we hebben hele mooie uitzichten gezien. Ook hebben we eitjes gekookt in de beekjes van het kokende meer en gezwommen op de terugweg.
De volgende dag zijn we bij de Rastafari’s langs geweest. Het was super bijzonder om te zien hoe en waar die mensen van leven. Nadat we in drie groepen eten hadden gezocht hebben we een wandeling gemaakt naar een prachtige waterval. Dat was het allerleukste wat ik tot nu toe heb gedaan. We hebben ernaast gezwommen en zijn er zelfs bijna achter geweest. Terug in het Rastafari dorpje hebben we een lekkere zelfgemaakte soep gehad met rijst, rietsuiker/sinaasappelsap en zelfgemaakte chocolade.
MIJN EIGEN VISIE
Ik vind dat er nog steeds een hele gezellige sfeer hangt in de groep. Ik heb veel mensen beter leren kennen tijdens de oversteek en heb nu al het gevoel dat we een hechtere groep zijn met z’n allen. In mijn nieuwe kamer gaat het er wel een beetje anders aan toe dan in mijn oude kamertje. We kunnen eigenlijk de meeste tijd de vloer niet eens zien omdat er zoveel rommel op de vloer ligt. Aan het begin irriteerde ik me daar een beetje aan maar zoals ik al eerder zei, alles went ;)
M’n kamergenootjes vind ik ook allemaal superaardig dus eigenlijk kijk ik best wel tegen de volgende kamerwissel op ondanks dat ik weet dat dat ook een hele gezellige kamer word!
SCHEEPSBLOG (gedicht ;-) van Tessa:
Op 5 december was het zelfs op de Regina Maris groot feest,
Want Sinterklaas en zijn bootpiet zijn ook langsgeweest.
De Sint kwam na lang wachten uit het kantoor,
Al kwam zijn gezicht ons wel heel bekend voor.
Helaas was de kapitein nergens te bekennen,
En kwam hij pas na het feest het hoekje om rennen.
En onder dat zwarte krullende haar,
Herkenden wij daar onze bioleraar?
Een mooie sleutelhanger kregen wij van de Sint,
Én een chocolade letter, wat niemand erg vindt.
Op Tenerife kochten wij voor elkaar een cadeautje,
Gebaseerd op de naam van de persoon op ons lootje.
Een gedicht kon dit jaar natuurlijk ook niet missen,
Hoewel we niet thuis zitten maar tussen de vissen.
Verder nog een beetje popcorn bij de pepernoten,
Zo hebben we aan boord van ons heerlijk avondje genoten.
Om 10 uur was het feest net als dit gedicht afgelopen,
En zijn we moe maar voldaan ons bed in gekropen.
Veel liefs van 34 Sinterklaasjes en pieten,
Die nog steeds van elke dag hier genieten.
Groetjes,
Tessa
Uit een mail van SaS (ontvangen op 19 dec):
Beste ouders,
Gisteravond hadden we uitgebreid contact met het team aan boord van de Regina Maris vanaf Dominica. Mieke (de projectleider) liet ons weten dat het met iedereen aan boord goed gaat. De groep werkt serieus en hard, en de sfeer is erg goed. Hoewel het eerste stuk van de oversteek geen wind was, is dit na de 9e december gewijzigd; het tweede deel van de tocht was er veel wind en konden ze heerlijk zeilen.
Vanavond zal Robbert Roosenboom, docent klassieke talen aan boord stappen. Hij blijft aan boord tot 11 januari en zal gedurende deze drie weken de leerlingen ondersteunen in de vakken Latijn en Grieks.
Verder zijn de leerlingen hard aan het werk verslagen te schrijven over hun oversteek en de scheepsovername. De scheepsovername, het moment waarbij de leerlingen alle taken aan boord vervullen, heeft op de laatste twee dagen tot aan Dominica plaatsgevonden en zal nog 3x plaatsvinden tijdens de reis. Een van de docenten aan boord (Jaco Scheer) schrijft een blog. Dit gaat specifiek over het lesgeven aan boord en u bent uitgenodigd mee te lezen op
En kwam hij pas na het feest het hoekje om rennen.
En onder dat zwarte krullende haar,
Herkenden wij daar onze bioleraar?
Een mooie sleutelhanger kregen wij van de Sint,
Én een chocolade letter, wat niemand erg vindt.
Op Tenerife kochten wij voor elkaar een cadeautje,
Gebaseerd op de naam van de persoon op ons lootje.
Een gedicht kon dit jaar natuurlijk ook niet missen,
Hoewel we niet thuis zitten maar tussen de vissen.
Verder nog een beetje popcorn bij de pepernoten,
Zo hebben we aan boord van ons heerlijk avondje genoten.
Om 10 uur was het feest net als dit gedicht afgelopen,
En zijn we moe maar voldaan ons bed in gekropen.
Veel liefs van 34 Sinterklaasjes en pieten,
Die nog steeds van elke dag hier genieten.
Groetjes,
Tessa
Uit een mail van SaS (ontvangen op 19 dec):
Beste ouders,
Gisteravond hadden we uitgebreid contact met het team aan boord van de Regina Maris vanaf Dominica. Mieke (de projectleider) liet ons weten dat het met iedereen aan boord goed gaat. De groep werkt serieus en hard, en de sfeer is erg goed. Hoewel het eerste stuk van de oversteek geen wind was, is dit na de 9e december gewijzigd; het tweede deel van de tocht was er veel wind en konden ze heerlijk zeilen.
Vanavond zal Robbert Roosenboom, docent klassieke talen aan boord stappen. Hij blijft aan boord tot 11 januari en zal gedurende deze drie weken de leerlingen ondersteunen in de vakken Latijn en Grieks.
Verder zijn de leerlingen hard aan het werk verslagen te schrijven over hun oversteek en de scheepsovername. De scheepsovername, het moment waarbij de leerlingen alle taken aan boord vervullen, heeft op de laatste twee dagen tot aan Dominica plaatsgevonden en zal nog 3x plaatsvinden tijdens de reis. Een van de docenten aan boord (Jaco Scheer) schrijft een blog. Dit gaat specifiek over het lesgeven aan boord en u bent uitgenodigd mee te lezen op
Uit de 3e sailmail van Tessa (ontvangen op 19 december):
13/12/13, 160 26,7N 530 17,4W (470 mijl weg van Dominica)
Lieve allemaal,
Zondag of maandag komen we waarschijnlijk aan op Dominica. Ik heb er heel veel zin in maar ik heb ook nog lang niet genoeg van de zee. Elke dag is anders, vandaag bijvoorbeeld was heel bijzonder.
Ik heb voor het eerst een walvis gezien! Het was een noordelijke dwergvinvis en hij zwom ongeveer 5 meter van het schip dus heel dichtbij. Ik heb er ook foto 's/filmpjes van dus als we op Dominica zijn zal ik ze jullie opsturen.
Ik hoop dat dat dat gaat lukken want we hebben waarschijnlijk niet heel veel vrije tijd op Dominica. We zijn er vier dagen, we gaan oa een dag naar de indianen (de Rastafaries) en natuurlijk op excursie naar de Boiling Lakes.
Aan boord was het wel even stressen toen de watermaker kapot was, dan hadden we dus 5 dagen niet mogen douchen en heel zuinig moeten doen met ons water. We hadden ook net de ochtend ervoor gehoord dat we om de dag in plaats een keer in de drie dagen mochten douchen omdat het zo goed ging met het water. Gelukkig was hij de volgende dag alweer gemaakt.
We hebben natuurlijk ook een ontgroening gehad. Omdat we vlak bij de evenaar waren kwam Neptunes even bij ons langs. We moesten eerst allemaal in de salon gaan zitten met badkleding aan en toen werd je een voor een naar buiten geroepen waar je moest gaan liggen, je werd zogenaamd kaal geschoren en daarna ingesmeerd met een of andere vieze prut. Vervolgens werd je gedoopt tot een vis, ik was een dolfijn.
Kusjes en knuffels Tessa
Facebook-berichtje van Tessa (17 december):
Gisteren aangekomen op Dominica! De 3 weken op zee waren heel leuk. We hebben vliegende vissen, lichtgevende algen, dolfijnen en een walvis gezien! Sinterklaas en Neptunes zijn zelfs ook nog langs geweest. Vandaag hebben we het schip schoongemaakt en zijn we het stadje in geweest. We hebben net nog even gezwommen en nu gaan we verder zeilen naar de hoofdstad: Roseau
Kusjes Tessa
Kusjes en knuffels Tessa
Facebook-berichtje van Tessa (17 december):
Kusjes Tessa
(Wij hebben Tessa vanavond (bij haar was het op dat moment rond 16.00 u) ook nog heel even telefonisch gesproken, heerlijk om haar stem weer te horen! Ze heeft het super naar d'r zin en stuurde onderstaande foto met haar telefoon. Misschien kunnen we binnenkort even skypen en wie weet lukt het haar om op Dominica zelf wat op dit blog te zetten ;-)
Baai Portsmouth, waar de Regina Maris een dag voor anker lag en iedereen even kon bellen met thuis
Uit de 3e sailmail van Tessa (ontvangen op 9 december):
6 december
Over 9 dagen zijn we waarschijnlijk op Dominica! We gaan best snel maar helaas is er zo weinig wind dat we al de hele tijd dat we nu onderweg zijn op de motor hebben moeten varen.
Dat er zo weinig wind is heeft wel ook een heel groot voordeel. Ik heb nu al 3 keer in de oceaan gezwommen!
.jpg)
En dat is alleen maar hoever je kunt kijken, er zitten natuurlijk nog duizenden meters onder ons.
Er zijn wel al een paar mensen gestoken door een kwal.
Met school gaat het ook best goed. Het is best moeilijk om je te concentreren maar ik loop nu redelijk op schema.
Gisteren hebben we natuurlijk Sinterklaas gevierd! Het was een hele leuke avond.
Verder is het echt supergezellig met iedereen, ik ben al een beetje bruin geworden en m’n haar is langer en blonder.
Ik ben heel benieuwd hoe het nu bij jullie is en of alles goed gaat. Ik hoorde iets over een zware storm? Was Sinterklaas bij jullie ook zo leuk? En hoe is het weer?
Heel veel knuffels en groetjes van mij aan iedereen
Uit een mail van SaS aan de contactpersoon op de school van Tessa (ontvangen op 5 december):
Korte update School at Sea
De Regina Maris ondervindt problemen met het ophalen en verzenden van de sailmail. Vandaar dat de eerste updates uit het Leerling Volgsysteem helaas nog niet verstuurd kunnen worden. Volgende week (rond de 15e december) komt de Regina Maris aan op Dominica en vanaf daar zullen de updates via internet verstuurd kunnen worden.
In het algemeen kunnen we u vast laten weten dat de leerlingen - ondanks het slechte weer in de eerste twee weken - allemaal hun planningen af hadden voor ze op Tenerife kwamen. Op Tenerife hebben ze verschillende SaS-lessen gehad; vooral veel leren leren, maar ook al de eerste verdiepende lessen over bijvoorbeeld de Teide, zeeziekte, en Spaans.
Na vertrek vanaf Tenerife zijn ze allemaal hard aan de slag gegaan met hun zelfstudie. We zullen u over de voortgang hiervan informeren vanaf Dominica.
Hartelijke groet, ook namens het team aan boord,
Alieke Krone
p.s. Fijne pakjesavond!
Excuses! Ik vergeet helemaal te vermelden dat ze heerlijk weer hebben, maar helaas weinig tot geen wind. Er wordt dus veel gemoterd.
De sfeer is heel goed. Omdat er weinig tot geen wind is kunnen ze het schip makkelijk stil leggen en lekker zwemmen (komt meestal tijdens de oversteek maar weinig voor dat dat kan!). Verder wordt er natuurlijk hartstikke hard gewerkt aan school.
Uit de 2e sailmail van Tessa (ontvangen op 2 december):Over 9 dagen zijn we waarschijnlijk op Dominica! We gaan best snel maar helaas is er zo weinig wind dat we al de hele tijd dat we nu onderweg zijn op de motor hebben moeten varen.
Dat er zo weinig wind is heeft wel ook een heel groot voordeel. Ik heb nu al 3 keer in de oceaan gezwommen!
Zwemmen in Alantische Oceaan!
.jpg)
Vliegende vis!
We hebben een proefje gedaan van hoever je hier naar beneden kunt kijken. Wel 25 meter!
Dorade gevangen en opgegeten!
En dat is alleen maar hoever je kunt kijken, er zitten natuurlijk nog duizenden meters onder ons.
Er zijn wel al een paar mensen gestoken door een kwal.
Met school gaat het ook best goed. Het is best moeilijk om je te concentreren maar ik loop nu redelijk op schema.
Gisteren hebben we natuurlijk Sinterklaas gevierd! Het was een hele leuke avond.
Verder is het echt supergezellig met iedereen, ik ben al een beetje bruin geworden en m’n haar is langer en blonder.
Ik ben heel benieuwd hoe het nu bij jullie is en of alles goed gaat. Ik hoorde iets over een zware storm? Was Sinterklaas bij jullie ook zo leuk? En hoe is het weer?
Heel veel knuffels en groetjes van mij aan iedereen
Korte update School at Sea
De Regina Maris ondervindt problemen met het ophalen en verzenden van de sailmail. Vandaar dat de eerste updates uit het Leerling Volgsysteem helaas nog niet verstuurd kunnen worden. Volgende week (rond de 15e december) komt de Regina Maris aan op Dominica en vanaf daar zullen de updates via internet verstuurd kunnen worden.
In het algemeen kunnen we u vast laten weten dat de leerlingen - ondanks het slechte weer in de eerste twee weken - allemaal hun planningen af hadden voor ze op Tenerife kwamen. Op Tenerife hebben ze verschillende SaS-lessen gehad; vooral veel leren leren, maar ook al de eerste verdiepende lessen over bijvoorbeeld de Teide, zeeziekte, en Spaans.
Na vertrek vanaf Tenerife zijn ze allemaal hard aan de slag gegaan met hun zelfstudie. We zullen u over de voortgang hiervan informeren vanaf Dominica.
Hartelijke groet, ook namens het team aan boord,
Alieke Krone
p.s. Fijne pakjesavond!
Excuses! Ik vergeet helemaal te vermelden dat ze heerlijk weer hebben, maar helaas weinig tot geen wind. Er wordt dus veel gemoterd.
De sfeer is heel goed. Omdat er weinig tot geen wind is kunnen ze het schip makkelijk stil leggen en lekker zwemmen (komt meestal tijdens de oversteek maar weinig voor dat dat kan!). Verder wordt er natuurlijk hartstikke hard gewerkt aan school.
We zijn nu drie dagen op weg naar Dominica!
Echt een raar idee dat we voor drie weken alleen maar oceaan zullen zien.
En dolfijnen natuurlijk! Martin heeft een wedstrijd bedacht, wie als eerste een walvis ziet krijgt een chocoladereep.
Tijdens mijn wacht loop ik nu dus de hele tijd in de verte te turen, tot nu toe nog niets gespot behalve wat dolfijnen en een rode ton.
Eergisteren had ik samen met Inger en Aysha keukendienst. Het was supergezellig maar ik had wel een beetje een ongeluksdag. Eerst was ik door m’n wekker heen geslapen dus werd mijn hele kamer gewekt door de kok. Daar waren m’n kamergenootjes niet zo blij mee ;).
Vervolgens maakte ik de eieren kapot en klopte ik de slagroom te lang waardoor het boter werd.
De arts (die inmiddels ook aan boord is) was jarig dus hebben we langevingertaart voor haar gemaakt (naar ons recept).
Hij was minder lekker dan thuis maar hij viel heel goed in de smaak bij iedereen.
Gisteren was mijn eerste echte schooldag. Doordat de deining niet meer zo hoog is is school eigenlijk best goed te doen.
Mijn kamer is nog steeds supergezellig! Het is wel een beetje een rommeltje,
ik doe nog wel eens een poging een beetje op te ruimen maar ik heb me er al bij neergelegd dat het niet zoveel nut heeft.
Het is jammer genoeg niet gelukt om foto’s te sturen. Je kunt natuurlijk wel de foto’s van de andere sassers bekijken.
Maar dat hebben jullie vast al gedaan. Ik vind het jammer dat ik jullie m’n foto’s niet kan laten zien.
Ik heb al best veel complimentjes gekregen over m’n foto’s, echt leuk!
Ik maak nu vanaf Tenerife elke dag een foto uit het raampje van de wc. Aan het eind wil ik die allemaal achter elkaar gaan zetten.
Liefs van Tessa
Uit een mail van Mieke, de projectleider aan boord (26 november):
Morgen gaan we richting Dominica, iedereen kijkt erg naar de oversteek uit. Spannend; de Regina Maris ligt helemaal vol met boodschappen, de Sinterklaaskadootjes zijn voor elkaar gekocht, de hutten gewisseld, we zijn er klaar voor.
Tijdens mijn wacht loop ik nu dus de hele tijd in de verte te turen, tot nu toe nog niets gespot behalve wat dolfijnen en een rode ton.
Eergisteren had ik samen met Inger en Aysha keukendienst. Het was supergezellig maar ik had wel een beetje een ongeluksdag. Eerst was ik door m’n wekker heen geslapen dus werd mijn hele kamer gewekt door de kok. Daar waren m’n kamergenootjes niet zo blij mee ;).
Vervolgens maakte ik de eieren kapot en klopte ik de slagroom te lang waardoor het boter werd.
De arts (die inmiddels ook aan boord is) was jarig dus hebben we langevingertaart voor haar gemaakt (naar ons recept).
Hij was minder lekker dan thuis maar hij viel heel goed in de smaak bij iedereen.
met Inger
Gisteren was mijn eerste echte schooldag. Doordat de deining niet meer zo hoog is is school eigenlijk best goed te doen.
Mijn kamer is nog steeds supergezellig! Het is wel een beetje een rommeltje,
ik doe nog wel eens een poging een beetje op te ruimen maar ik heb me er al bij neergelegd dat het niet zoveel nut heeft.
Het is jammer genoeg niet gelukt om foto’s te sturen. Je kunt natuurlijk wel de foto’s van de andere sassers bekijken.
Maar dat hebben jullie vast al gedaan. Ik vind het jammer dat ik jullie m’n foto’s niet kan laten zien.
Ik heb al best veel complimentjes gekregen over m’n foto’s, echt leuk!
Ik maak nu vanaf Tenerife elke dag een foto uit het raampje van de wc. Aan het eind wil ik die allemaal achter elkaar gaan zetten.
Liefs van Tessa
Uit een mail van Mieke, de projectleider aan boord (26 november):
Morgen gaan we richting Dominica, iedereen kijkt erg naar de oversteek uit. Spannend; de Regina Maris ligt helemaal vol met boodschappen, de Sinterklaaskadootjes zijn voor elkaar gekocht, de hutten gewisseld, we zijn er klaar voor.
Ook zijn we inmiddels aardig aan elkaar gewend en leren elkaar steeds beter kennen.
Het schoolritme gaat er straks inkomen, de wachten draaien dan gelijk met de bemanning.
Katja, Marjolein, Jaco en Wouter (de docenten) hebben met de leerlingen wacht gelopen, vanaf morgen zijn zij ook ‘in charge’ als begeleider, vraagbaak, uitlegger, inspirator enz. De leerlingen hebben dan afwisselend hun school- en wachtdag.
De groep is hecht, sommigen vinden zelfs al dat we op een grote familie lijken.
Monique is een paar dagen aan boord geweest, Nora –de Spaans/Ned stuurvrouw- is nu met vakantie in Marokko. Zij heeft een leuke tijd aan boord gehad en vindt SaS een bijzonder mooi project, de leerlingen hebben veel van haar geleerd. Nora heeft vroeger veel van Jouke geleerd, zij heeft jaren op zijn schip gevaren. Nora ging, Nathalie kwam. Die is bijna weer helemaal in topvorm, ze was niet helemaal lekker, maar vindt nu haar weg aan boord.
Van Maurice hebben ze de eerste kook- en keukenlessen gehad; balancerend op de golven, soms echt goed zeeziek zijnde moest er toch voor iedereen een maaltijd gemaakt worden. Kranig sloegen zij zich door de stapels afwas heen!
De eerste beginselen van het Spaans zijn geleerd en op Tenerife in praktijk gebracht... een beetje dan. Een goed feest ’s avonds op de kade met de Spaanse leerlingen, live-muziek en een bbq!
De eerste nagel ligt eraf en groeit alweer aardig, de eerste snee in de vinger is gehecht, een enkel verzwikt, een andere enkel zit ingetaped, huis- tuin- en keuken ongelukjes. Niets ernstigs, de normale gang van zaken met zoveel mensen bijelkaar. Hier en daar wat heimwee, met een arm en een knuffel is dat zo weer weg. Onze scheepsarts Jorieke is gister aangekomen en is onmiddellijk een internetcafe ingedoken om van alles over verliefdheid op te zoeken en te kunnen vertellen. Waarschijnlijk voelt ze wat vibraties. Fijn dat ze er is.
Martin (de kapitein) is in zijn element, niets leuker dan op zijn eigen bijzondere manier te vertellen over de kaassaus, de vierde knop van de generator, het laten hijsen van de nieuwe vriezer, iets lassen of isoleren, je kunt het zo gek niet bedenken. Vanuit de stuurhut houdt hij alles en iedereen in de gaten. Dat geeft een veilig en goed gevoel.
Facebook-berichtje van Tessa (22 november):
Na 10 dagen zeilen eindelijk op Tenerife! Gisteren om 4 uur zijn we begonnen aan de klim op de El Teide. 's avonds hebben we geslapen in een herberg en vanochtend zijn we naar de top geklommen waar we een prachtige zonsopkomst hebben gezien. Het was een zware klim maar het was het zeker waard! Morgen hebben we een uitwisseling met een Spaanse school en 's avonds een bbq met de Duitse SaS. Tot snel!
.jpg)
+nitte,+vera,+ik,+rona,+anne,+leanne,+silke,+anne-fleur,+dionne,+romee,+liz,+lexi+(onder)+marjolein+(lerares),+inger,+isa,+niki,+katja+(lerares),+christel,+julia.jpg)
.jpg)
Uit de eerste SAS-story (ontvangen op 27 november):
El Teide
De beklimming van de El Teide vond ik superleuk maar ook zwaar. De voorbereiding verliep een beetje chaotisch (de bus was niet geregeld) maar gelukkig werd alles goed opgelost. We hadden gerekend op 3-6 uur maar uiteindelijk hebben we er maar 3,5 uur over gedaan. Vooral het stukje tot de top was zwaar. Het was donker, ik had een beetje last van de ijle lucht en het ging best stijl omhoog. Het was wel heel leuk om te zien dat we elkaar allemaal hielpen en dat het bijna iedereen gelukt was.Het allermooist vond ik de zonsopgang en het uitzicht.
Uit de eerste sailmail van Tessa (ontvangen op 22 november):
Lieve familie, Mijn eerste sailmail voor jullie vanaf de oceaan!
We zijn nog steeds op weg naar Tenerife. De voorspelde aankomst is maandag heel laat of dinsdag heel vroeg.
Gisteren zeilden we langs de kust van Portugal en nu zien we helemaal geen land meer.
Het stuk vanaf Cherbourg naar hier is erg wisselend geweest qua weer.
Het eerste stuk langs de golf van Biskaje tot Finister (het einde van de wereld) was het redelijk onrustig, tot gisteren was het heerlijk rustig, en nu is het weer lekker heen en weer slingeren.
Op het achterdek en in je hut ben je redelijk veilig. In de salon is het spekglad waardoor er niet alleen dingen maar ook mensen door de salon vliegen (letterlijk van de ene na andere bank). Gelukkig is er nog niets fout gegaan en kunnen we er meestal heel hard om lachen met z’n allen. Keukendienst, de grote schoonmaak en zelfs simpele klusjes als jezelf aankleden of douchen zijn een uitdaging door de deining. Maar het middendek is het gevaarlijkst. Bij slecht weer rollen de golven over het dek en ben je binnen de kortste keren nat. Gisteren was het zelfds zo heftig dat de tuigjes mee naar buiten moesten.
Het slapen gaat de laatste tijd iets moeilijker. Op de kamer is het heel benauwd en omdat er 24/7 iemand wakker is is er ook altijd lawaai. Een paar dagen geleden was er midden in de nacht een ‘klapgijp’ doordat de wind aan de andere kant van het zeil kwam en buletali brak. Er was even paniek maar dat werd gelukkig snel opgelost.
Éen van de hoogtepunten van de laatste dagen zijn de dolfijnen. Als ik er nu zo aan terug denk wordt ik gelijk weer vrolijk. De eerste keer dat ik iemand ‘DOLFIJNEN!’ hoorde schreeuwen dacht ik dat het een grapje was. Het leukste is om in het kluivernet te liggen en ze onder je te zien zwemmen. Zodra ik internet heb zal ik jullie een filmpje opsturen van de dolfijnen. Ik heb ook al heel veel foto’s gemaakt die ik jullie wil laten zien en ik hoop dat we kunnen skypen op Tenerife!
Uit de eerste SAS-story (ontvangen op 27 november):
AMSTERDAM – TENERIFE
Eerste weken aan boord; 20-10 tot 19-11
ALGEMEEN REISVERSLAG
Ik heb de eerste maand aan boord als een hele leuke tijd ervaren.
De eerste week lagen we in Amsterdam. Dat lijkt al zo lang geleden als ik er nu aan terug denk. In Amsterdam hebben we de basics van het zeilen geleerd, we hebben de eerste SaS-les gehad, nog wat dingen met School geregeld, eten gestored en we hadden zelfs wat vrije tijd. De 25e was het tijd om echt afscheid te gaan nemen. Ik vond het wel moeilijk maar toen we uitgezwaaid werden en onze families langzaam verdwenen aan de horizon kwam wel het besef dat dit echt gebeurd en dat mijn droom echt is uitgekomen.
Helaas hebben we best veel vertraging gehad door het weer. Na het afscheid hebben we gelijk aangelegd in IJmuiden. Vanaf IJmuiden zijn we nog langs Den Oever en Enkhuizen naar Boulogne-sur-Mer gezeild. Op de Noordzee zijn er heel veel mensen zeeziek geworden. Ik voelde me niet helemaal goed, maar ik ben niet zeeziek geweest en heb ook niet gekotst.
.jpg)
We hebben ongeveer een week in Boulogne gelegen. Het was niet een heel leuk stadje maar gelukkig hadden ze er wel wat leuke winkels en een Supermarché. In Boulogne hebben we zelfs nog wat aan school gedaan. Ik ben met het groepje van Wouter naar een middeleeuwse burcht geweest waar Wouter uitgebreid verteld heeft over hoe de mensen daar leefden. Daarna zijn we ook nog naar een begraafplaats gelopen waar mensen lagen die zijn gestorven in WO ll.
We hebben best een leuke tijd gehad in Boulogne maar toch was iedereen blij toen we eindelijk goed weer hadden en op weg konden naar Tenerife. De tweede keer op zee was veel gezelliger. De eerste paar dagen waren er nog wel een paar mensen zeeziek maar de meeste mensen waren er snel overheen. We hebben nog een kleine tussenstop in Cherbourg gemaakt maar na 10 dagen waren we op Tenerife! En wat was het lekker warm! Op zee merkten we al dat het steeds warmer werd. Eerst gingen alle zeiljassen uit en op Tenerife konden we zelfs een korte broek aan!
Het schoolritme gaat er straks inkomen, de wachten draaien dan gelijk met de bemanning.
Katja, Marjolein, Jaco en Wouter (de docenten) hebben met de leerlingen wacht gelopen, vanaf morgen zijn zij ook ‘in charge’ als begeleider, vraagbaak, uitlegger, inspirator enz. De leerlingen hebben dan afwisselend hun school- en wachtdag.
De groep is hecht, sommigen vinden zelfs al dat we op een grote familie lijken.
Monique is een paar dagen aan boord geweest, Nora –de Spaans/Ned stuurvrouw- is nu met vakantie in Marokko. Zij heeft een leuke tijd aan boord gehad en vindt SaS een bijzonder mooi project, de leerlingen hebben veel van haar geleerd. Nora heeft vroeger veel van Jouke geleerd, zij heeft jaren op zijn schip gevaren. Nora ging, Nathalie kwam. Die is bijna weer helemaal in topvorm, ze was niet helemaal lekker, maar vindt nu haar weg aan boord.
Van Maurice hebben ze de eerste kook- en keukenlessen gehad; balancerend op de golven, soms echt goed zeeziek zijnde moest er toch voor iedereen een maaltijd gemaakt worden. Kranig sloegen zij zich door de stapels afwas heen!
De eerste beginselen van het Spaans zijn geleerd en op Tenerife in praktijk gebracht... een beetje dan. Een goed feest ’s avonds op de kade met de Spaanse leerlingen, live-muziek en een bbq!
De eerste nagel ligt eraf en groeit alweer aardig, de eerste snee in de vinger is gehecht, een enkel verzwikt, een andere enkel zit ingetaped, huis- tuin- en keuken ongelukjes. Niets ernstigs, de normale gang van zaken met zoveel mensen bijelkaar. Hier en daar wat heimwee, met een arm en een knuffel is dat zo weer weg. Onze scheepsarts Jorieke is gister aangekomen en is onmiddellijk een internetcafe ingedoken om van alles over verliefdheid op te zoeken en te kunnen vertellen. Waarschijnlijk voelt ze wat vibraties. Fijn dat ze er is.
Martin (de kapitein) is in zijn element, niets leuker dan op zijn eigen bijzondere manier te vertellen over de kaassaus, de vierde knop van de generator, het laten hijsen van de nieuwe vriezer, iets lassen of isoleren, je kunt het zo gek niet bedenken. Vanuit de stuurhut houdt hij alles en iedereen in de gaten. Dat geeft een veilig en goed gevoel.
Facebook-berichtje van Tessa (22 november):
Na 10 dagen zeilen eindelijk op Tenerife! Gisteren om 4 uur zijn we begonnen aan de klim op de El Teide. 's avonds hebben we geslapen in een herberg en vanochtend zijn we naar de top geklommen waar we een prachtige zonsopkomst hebben gezien. Het was een zware klim maar het was het zeker waard! Morgen hebben we een uitwisseling met een Spaanse school en 's avonds een bbq met de Duitse SaS. Tot snel!
De Regina Maris in haven van Tenerife
Uitwisseling met Spaanse school (Tessa zit linksonder ;-)
Tessa, Inger en Julia
(bijna) alle meisjes van het schip!
Tenerife, feest spaanse mensen
Uit de eerste SAS-story (ontvangen op 27 november):
El Teide
De beklimming van de El Teide vond ik superleuk maar ook zwaar. De voorbereiding verliep een beetje chaotisch (de bus was niet geregeld) maar gelukkig werd alles goed opgelost. We hadden gerekend op 3-6 uur maar uiteindelijk hebben we er maar 3,5 uur over gedaan. Vooral het stukje tot de top was zwaar. Het was donker, ik had een beetje last van de ijle lucht en het ging best stijl omhoog. Het was wel heel leuk om te zien dat we elkaar allemaal hielpen en dat het bijna iedereen gelukt was.Het allermooist vond ik de zonsopgang en het uitzicht.
Uit de eerste sailmail van Tessa (ontvangen op 22 november):
Lieve familie, Mijn eerste sailmail voor jullie vanaf de oceaan!
We zijn nog steeds op weg naar Tenerife. De voorspelde aankomst is maandag heel laat of dinsdag heel vroeg.
Gisteren zeilden we langs de kust van Portugal en nu zien we helemaal geen land meer.
Het stuk vanaf Cherbourg naar hier is erg wisselend geweest qua weer.
Het eerste stuk langs de golf van Biskaje tot Finister (het einde van de wereld) was het redelijk onrustig, tot gisteren was het heerlijk rustig, en nu is het weer lekker heen en weer slingeren.
met silke
Het slapen gaat de laatste tijd iets moeilijker. Op de kamer is het heel benauwd en omdat er 24/7 iemand wakker is is er ook altijd lawaai. Een paar dagen geleden was er midden in de nacht een ‘klapgijp’ doordat de wind aan de andere kant van het zeil kwam en buletali brak. Er was even paniek maar dat werd gelukkig snel opgelost.
Éen van de hoogtepunten van de laatste dagen zijn de dolfijnen. Als ik er nu zo aan terug denk wordt ik gelijk weer vrolijk. De eerste keer dat ik iemand ‘DOLFIJNEN!’ hoorde schreeuwen dacht ik dat het een grapje was. Het leukste is om in het kluivernet te liggen en ze onder je te zien zwemmen. Zodra ik internet heb zal ik jullie een filmpje opsturen van de dolfijnen. Ik heb ook al heel veel foto’s gemaakt die ik jullie wil laten zien en ik hoop dat we kunnen skypen op Tenerife!
Uit de eerste SAS-story (ontvangen op 27 november):
AMSTERDAM – TENERIFE
Eerste weken aan boord; 20-10 tot 19-11
ALGEMEEN REISVERSLAG
Ik heb de eerste maand aan boord als een hele leuke tijd ervaren.
De eerste week lagen we in Amsterdam. Dat lijkt al zo lang geleden als ik er nu aan terug denk. In Amsterdam hebben we de basics van het zeilen geleerd, we hebben de eerste SaS-les gehad, nog wat dingen met School geregeld, eten gestored en we hadden zelfs wat vrije tijd. De 25e was het tijd om echt afscheid te gaan nemen. Ik vond het wel moeilijk maar toen we uitgezwaaid werden en onze families langzaam verdwenen aan de horizon kwam wel het besef dat dit echt gebeurd en dat mijn droom echt is uitgekomen.
Helaas hebben we best veel vertraging gehad door het weer. Na het afscheid hebben we gelijk aangelegd in IJmuiden. Vanaf IJmuiden zijn we nog langs Den Oever en Enkhuizen naar Boulogne-sur-Mer gezeild. Op de Noordzee zijn er heel veel mensen zeeziek geworden. Ik voelde me niet helemaal goed, maar ik ben niet zeeziek geweest en heb ook niet gekotst.
Op het strand van IJmuiden
We hebben ongeveer een week in Boulogne gelegen. Het was niet een heel leuk stadje maar gelukkig hadden ze er wel wat leuke winkels en een Supermarché. In Boulogne hebben we zelfs nog wat aan school gedaan. Ik ben met het groepje van Wouter naar een middeleeuwse burcht geweest waar Wouter uitgebreid verteld heeft over hoe de mensen daar leefden. Daarna zijn we ook nog naar een begraafplaats gelopen waar mensen lagen die zijn gestorven in WO ll.
Lesje geschiedenis in Boulogne (niet iedereen heeft er zin in ;-)
Tenerife in zicht!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten